معارف بوک

آينه ى عبرت 
انسان مؤمن بايد ببيند چرا انسان ها به نتيجه اى كه در زندگى به دنبال آن هستند دست نمى يابند؟ ريشه ى اين بصيرت را بايد در سخنان حضرت امام الموحدين (ع) جستجو كرد كه اهل دنيا به جهت نظر به دنيا، از ديدن راه هايى كه موجب ثمر بخشى زندگى است محروم مى شوند. گفت:

         عاقل از سر بنهد اين هستى و باد             چون شنيد انجام فرعونان و عاد
             ور نه بنهد، ديگران از حال او             عبرتى گيرند از اضلال او

اگر بگويى چون قبلى ها كردند من هم مى كنم پس كجا از گذشته عبرت گرفته اى؟ انسان مؤمن دائماً بايد در حوادث روزگار متوجه جريان و حاكميت سنن الهى باشد و از آن ها عبرت بگيرد تا خودش عبرت ديگران نگردد بلكه از عبرت ها استفاده كند. قرآن پس از آن كه جريان خيانت يهود مدينه را با پيامبر (ص) مطرح مى كند و اين كه آن ها مجبور شدند به دست خود خانه هاى خود را خراب نمايند و مدينه را ترك كنند، مى فرمايد: «فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ»؛ «1»
 اى صاحبان بصيرت، عبرت گيريد. بهترين آينه اى كه مى توان در آن نگريست و سنن الهى را در آن ديد و از آن عبرت گرفت زندگى و سرنوشت اهل دنياست، كه چگونه دور شدن از خدا آن ها را از ديدن چراغ هدايت كور مى كند و براى هلاكت خود اين همه انرژى صرف مى كنند.
جمله ى فوق العاده بيداركننده اى است كه مى فرمايند:  «وَ أَخَذَتْ بِأَبْصَارِهِمْ عَنْ مَنَارِ الْهُدَى» اهل دنيا اصلًا انبياء و اولياء الهى و قرآن را كه نور هدايتند با آن همه روشنى و صفا، نمى بينند، گويا خداوند پيامبرى مبعوث نكرده و كتابى نازل ننموده است. همين طور گرفتار تاريكى هاى زندگى خود هستند و مى خواهند با وَهميات خود به سعادت خيالى كه تصور كرده اند برسند. وقتى خدا و رضايت خدا محور زندگى نبود، هزاران محور فرعى ظاهر مى شود كه بايد همه ى آن ها را رعايت كرد، اين كار را مى كنند براى جلب نظر فلان شخص، اين كار را مى كنند براى رعايت فلان شخص و همين طور گرفتارى هاى عجيب و غريب، هزاران بيراهه را طى مى كنند بدون آن كه به جايى برسند.