مِنْهُمَا وَ تَشَاوُرٍ فَلَا جُنَاحَ عَلَيهِمَا ...» «1»
اگر پدر و مادر بخواهند با رضايت و مشورتِ يكديگر، فرزندشان را از شير بازگيرند، گناهى مرتكب نشده اند. پس مشورت كردنِ زن و مرد با همديگر در امر فوق مورد تأييد قرآن است و مى فرمايد: پس از اين كه مرد، زن خود را طرف مشورت قرار داد و هر دو به چنين نتيجه اى رسيدند كه فرزند خود را از شير باز گيرند، در اين حالت گناهى مرتكب نشده اند. پس اگر در جاى ديگر در فرمايش امام على (ع) داريم كه: «اياكَ وَ مُشاوِرَةُ النِّساءَ الّا مَن جُرِّبَت بكِمال عَقلٍ» «2» بر حذر باش از مشاوره با زنان، مگر آن هايى كه كمالِ عقلِ آنان آزمايش شده باشد. نتيجه مى گيريم اولًا: آن توصيه كه به حضرت امام حسن (ع) فرموده اند؛ توصيه ى مطلق به ترك مشورت با زنان نيست. ثانياً: نساء در اين روايت مثل بسيارى از روايات به معنى زنانى است كه بيشتر جنبه شهوانى زندگى را محور قرار داده اند، حضرت ما را از مشورت با چنين زنانى بر حذر مى دارند.
عدم مشورت با كدام زن؟
امروز جامعه غربى در اثر ميدان دارى ميلِ زنان هوس باز، در حال سقوط كامل است. و در اين سقوط زن و مرد فرق نمى كنند و همه سقوط خواهند كرد. پس توصيه ى امام براى نجات جامعه است.
به گفته ى نيل پستمن جامعه شناس آمريكايى؛ «وقتى در نهاد خانواده فعلى، زنان مبدل به برده هاى زبون و عروسكهاى دلربا، و مردان به صورت اسبابِ دست زنان در مى آيند، عفت بخشيدن به نظام خانوادگى موفق از عهده ى افراد خارج است.» پس در واقع مى توان گفت در بسيارى موارد مردم گوهر خانواده اسلامى را از دست داده اند. حضرت در همان راستايى كه فرمودند خيلى بذله گو مباش، مى فرمايند با زنان هم مشورت نكن يعنى مواظب باش تحت تأثير عروسك هايى قرار نگيرى كه جز به ظواهر خود به چيز ديگرى نمى انديشند و اسباب دست آن ها مباش. مشورت با اين نوع زنان، مرد را و زن را و جامعه را ساقط مى كند. سپس در همين راستا مى فرمايند اين ها رأيشان سست است و اراده هايشان به موضوعاتِ پايين و سطحى معطوف است. آياتى كه مى گويد زن و مرد از نفس واحدند و اگر عمل صالحى انجام دهند