صفحه ٥٥٣

انسان هاى منفعت طلب نباشيد، چون باغبانى باشيد كه نفسِ پروراندن گل و به فعليت درآوردن زيبايى هاى آن، برايش مهم است، گل ميوه نمى دهد ولى روح ما را تغذيه مى كند و لذا نفسِ پروراندن گل يك نحوه تغذيه است ولى تغذيه ى روحى. با چنين ديدى اگر زنان در صحنه باشند، فضاى خانه آرامش خاصى به خود مى گيرد كه از هزاران گنج مهمتر است. بر اساس اين ديد است كه در ادامه مى فرمايند؛ انتظارِ بيش از حدّ، از زن نداشته باش به طورى كه طمع كند در بقيه ى كارها هم وارد شود، به عبارت ديگر چاخان او را نكن كه تو خيلى مهم هستى، تا طمع كند در امور ديگر هم دخالت كند و بخواهد مسئوليت هايى را كه به عهده ى او نيست به عهده بگيرد زيرا در اين صورت، لطافت روحى خود را از دست مى دهد.

آفات غيرت ورزى بى جا
پس از طرح اين نگاه به زن و توجه به نكاتى اين چنين دقيق، زاويه ى ديگرى را در رابطه با زن مى گشايند كه: «إِياكَ وَ التَّغَايرَ فِي غَيرِ مَوْضِعِ غَيرَةٍ فَإِنَّ ذَلِكَ يدْعُو الصَّحِيحَةَ إِلَى السَّقَمِ وَ الْبَرِيئَةَ إِلَى الرِّيبِ»؛ بپرهيز از غيرت نشان دادنِ بى جا كه اين كار انسانِ درست كار را به نادرستى مى كشاند، و پاكدامن را به بدگمانى مى خواند.
در اين زاويه ما را از خطرى مى رهانند كه شيطان بعضاً ما را از بركتِ ارتباط صحيح با همسر و خواهر و مادرمان محروم مى كند. زنان بر اساس فطرت الهى در عفت و پاكى قرار دارند و بايد شرايط بسيار بحرانى باشد تا ما تصورمان از آن ها منفى شود. اخيراً روزنامه ها نوشتند خانمى به دست يكى از جوانان محله كشته شد، زيرا آن خانم با ظاهر نامناسب در كوچه و خيابان ظاهر مى شده، آن جوان تصور مى كند وقتى با اين چنين شكل بيرون مى آيد پس حتماً مايل به ارتباط نامشروع خواهد بود، در يكى از روزها كه آن زن در خانه بوده آن جوان وارد خانه مى شود و تقاضاى عمل نامشروع مى كند كه با مخالفت شديد آن زن روبه رو مى شود و آن جوان هر چه تلاش مى كند راه به جايى نمى برد، مى رود كارد آشپزخانه را برمى دارد و آن خانم را به قتل مى رساند. عرضم از اين مثال آن است كه عنايت داشته باشيد به اين راحتى ها نمى توان نسبت به زنان سوءظن داشت، البته آن خانم به جهت ظاهر نامناسبش در قتل خود بى تقصير نيست، ولى قضاوت آن جوان هم قضاوت نادرستى بوده است. ممكن است زنان در بعضى موارد نسبت به رعايت دستورات الهى بى احتياطى كنند ولى به اين راحتى بى عفتى نمى كنند. حضرت مى فرمايند: آنچنان غيرت به خرج نده كه گويا در كوچكترين