عزيزان! مطمئن باشيد اگر با دنيا دوست شديد، اگر مرگتان را نتوانستيد تحليل كنيد، اگر افق هاى بلند روحتان را به كرانه هاى فوق دنيا سير نداديد؛ بين در و ديوار دنيا آنچنان له مى شويد كه هيچ چيز ماوراء دنيا را نمى توانيد بفهميد. حساب كنيد كسى را كه در وسط دريا در چنگال امواج گرفتار است. اين فرد جز به آزادشدن از چنگالِ امواج به چيز ديگرى نمى تواند فكر كند و از آن طرف تمام اطراف او را دريا فرا گرفته. اگر كسى در چنگال دنيا قرار گرفت دنيا او را از چنگالى به چنگالى مى سپارد و خود آن بيچاره هم از چنگالى به چنگال ديگر دنيا پناه مى برد. و لذا اصلًا نمى تواند به بالاتر از آن فكر كند، چون افق خود را دنيا قرار داده است.
بصيرت همه جانبه
در قيامت مؤمنان طورى هستند كه در غرفه هاى «1» بهشت در مقامى بس بلند و بلندمرتبه قرار دارند، اين به جهت آن است كه در زندگى دنيايى بالاتر از دنيا نشستند، بر اريكه هاى تفكر توحيد و عمل صالح مستقر شدند، چيزى كه در منظر اهل دنيا نمى گنجد.
همان طور كه مؤمنين در زندگى دنيايى با افقى توحيدى، بر دنيا و بر اهل آن مى نگرند، آن بينش برتر و بلندمرتبه ى توحيدى در قيامت- كه هر چيز در آن عالم صورت و جسم مى يابد- به صورت تخت و غرفه جلوه مى كند، چون اين ها در دنيا هم كه بودند فوق دنيا زندگى مى كردند، بر دنيا بودند و نه در دنيا. اما عده اى روز قيامت در جهنم هستند. اين ها همان افرادى هستند كه حالا در چنگال دنيا گرفتارند.
امامى معصوم با بصيرتى كامل به نصيحت نشسته و مى خواهد عصاره بصيرت و حيات خود را از طريق فرزندش به بشريت بفرمايد.
توجه به حيات ابدى و عبرت گرفتن از غافلانِ به قيامت و گرفتارشدگان دنيا چيزى نيست كه گفته شود تمام مى شود، شما هر روز در نماز مى گوييد «مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ» چون در هر روز