دهد اين در واقع به مقام اتصال به عالم غيب و معنا مى رسد. حضرت (ع) مى فرمايند با آرزوها زندگى نكن و به آن ها تكيه منما كه اين كار، سرمايه ى احمقان است، چون انسان هاى احمق در ناكجاآباد زندگى مى كنند و خود را از واقعى ترين واقعيات محروم مى كنند.
آرزوها و تخريب جهت گيرى ها
يكى از زشت ترين آثار فرهنگ غرب آرزوخيزى هاى افراطى است. آنگاه كه انسان تصور آرزوهاى دور و دراز كند و تمام عمر را جهت تحقق آن ها به پايان برساند، آيا ديگر مى تواند به عالم معنويت وصل شود؟ كسى كه تمام افق روحش اين است كه كارى بكند كه نظر بقيه را جلب كند آيا مى تواند قلب خود را متوجه خدا كند؟ بعضى ها اعتراض دارند كه چرا تلويزيون نيامده كارها و فعاليت هاى ما را نشان دهد، در حالى كه وقتى روح تا اين حدّ نظرش به مردم بود ديگر ارتباطى با حقايق معنوى و روحانى برايش نمى ماند، اين فرد يا افراد از نور حقيقت بسيار دور مى شوند و جهنم به معنى دور شدن از حقيقت است، و فرداى قيامت همين دورشدن از حقيقت، صورت آتش به خود مى گيرد. انسان ورزش مى كند تا بدنش سالم و قوى بماند يك مرتبه قوه واهمه جهت اين كار را تغيير مى دهد، به اين فكر مى رود كه ورزش كنيم تا خود را بر بقيه بنمايانيم، اين جا ديگر جهت كار عوض شد و خيالات و جلب نظر بقيه به ميان آمد و انبوه دلهره ها روان اين بنده خدا را اشغال كرد كه چكار كنم تا رقيب هاى من روى دست من نزنند. اصلًا ببينيد يك باره كار به كجا كشيده شد، موضوع از رياضت بدن و تقويت روح و جسم به خودنمايى و انبوه دلهره ها تبديل شد. چه اشكالى داشت كه اين فرد به حكم وظيفه ورزش مى كرد و لذا همان حدّى كه ورزش مى كرد برايش پذيرفتنى و شيرين بود. حالا اگر ورزش كند كه بر بقيه خود را بنماياند كه ديگر ورزش نمى كند، جان مى كَنَد و لذا هرگز به نشاط مربوطه دست نمى يابد، بسيار پيش آمده كه افراد قبل از مسابقه به جاى اين كه نشاط ورزش داشته باشند، دلهره شكست دارند و اين كه نكند شرايط طورى باشد كه نتوانند خود را بنمايانند، آن وقت يك ورزشكار به من نشان بدهيد كه همان طور كه عرض كردم براى خودنمايى به ديگران، ورزش كرده باشد و در آخر از كار خود راضى باشد. عموماً اگر بنشينى پاى صحبت آن ها حرفشان اين است كه نه آقا دولت از ورزش دفاع نمى كند، آقا ورزش در اين كشور هيچ جايگاهى ندارد، مردم قدر ورزش كاران را نمى دانند، اين آقا در واقع مى گويد چرا به من توجه نمى كنند و مرا مهم نمى دانند. يا شما يك هنرمندى را كه براى خودنمايى