صفحه ٢٠٦

قيامت مى يابد، چون قيامت يك عالَم برتر است كه هم اكنون موجود است و امام رضا (ع) فرمودند: هركس معتقد باشد هم اكنون قيامت نيست از ما نيست. «1» و در همين راستا پيامبر (ص) مى فرمايند: «الْانَ قِيامَتي قائِم» «2» كمى به اين جمله فكر كنيد؛ مى فرمايند: «همين حالا قيامتِ من قائم است» يعنى من همين حالا خودم را در قيامت مى يابم. اميرالمؤمنين (ع) هم مى فرمايند: «لَوْ كُشِفَ الْغِطاءُ مَازْدَدْتُ يقيناً»؛ «3»اگر پرده ها عقب برود چيزى به يقين من اضافه نمى شود. يعنى من فوق حجاب دنيا با قيامتى كه هم اكنون موجود است مرتبط هستم و به آن يقين دارم. پس وقتى قيامت هم اكنون موجود است مى توان همين حالا با آن زندگى كرد. آيا فقط با مردن بايد به قيامت نزديك شويم يا با انصراف از دنيا اين كار ممكن است؟ حضرت فرمودند: تو حدّ دنيا را بشناس، زياد به ياد مرگ باش، آرام آرام توجه نفس به عالم برتر، تو را از هم اكنون وارد آن عالم مى كند. تعبير حضرت بسيار زيبا است. مى فرمايند: «يُوشِكُ مَنْ أَسْرَعَ أَنْ يَلْحَقَ» كسى كه به سوى قيامت سرعت بگيرد تا به آن برسد، به آن مى رسد. ولذا نسبت به زندگى موقت دنيا از يك طرف و نسبت به قيامت ابدى از طرف ديگر بصير مى گردد و ابديت خود را با عمق جان مى يابد. و به عبارت ديگر واقعيت شناس مى شود و خيال ها او را نمى ربايند. در ادامه مى فرمايند:

سير به سوى مأنوسات حقيقى 
 «وَ اعْلَمْ يَا بُنَيَّ أَنَّ مَنْ كَانَتْ مَطِيَّتُهُ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ فَإِنَّهُ يُسَارُ بِهِ وَ إِنْ كَانَ وَاقِفاً وَ يَقْطَعُ الْمَسَافَةَ وَ إِنْ كَانَ مُقِيماً وَادِعاً».
فرزندم! بدان آن كس كه مركبش شب و روز است، همواره در حركت خواهد بود، هر چند خود را ساكن احساس كند، و همواره راه مى پيمايد هر چند در جاى خود ايستاده و راحت باشد.
ملاصدرا «رحمةالله عليه» در برهان حركت جوهرى مى گويد عالم ماده عين حركت است. پس همين كه تو در عالم ماده هستى در سير به سوى عالم قيامت مى باشى و اين يك حركت تكوينى است و بدون استثناء عالم و آدم در سير به سوى قيامت هستند. اما حضرت