بسم الله الرحمن الرحيم
«وَ مَنِ اقْتَصَرَ عَلَى قَدْرِهِ كَانَ أَبْقَى لَهُ. وَ أَوْثَقُ سَبَبٍ أَخَذْتَ بِهِ سَبَبٌ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ»
هر كه اندازه خود را بداند نتيجه كارش برايش باقى مى ماند. و استوارترين رشته اى كه تو راست، رشته اى است كه ميان تو و خداست.
حجاب اعتبارات
امام الموحدين (ع) به فرزندشان مى فرمايند: اگر كسى مرز خودش را بشناسد همواره نتيجه كارش برايش محفوظ مى ماند و نگران اين كه آن شرايط را از دست بدهد نخواهد بود. در اين جا بايد روشن شود چه عواملى باعث مى شود كه ما حدّمان را گم كنيم و چگونه بايد عمل كنيم كه حدّمان از دست نرود. زيرا اگر حدّ خودمان را گم كرديم و حدّ و مرزى غير از آنچه هستيم براى خود پديد آورديم همواره در اضطرابِ از دست دادن حد و مرز جديد هستيم. به عبارت ديگر اگر مقام حقيقى خود را گم كرديم و در جايگاهى قرار گرفتيم كه جايگاه حقيقى ما نيست، همواره در اضطراب از دست دادن مقام غير حقيقى خود هستيم. و اين اضطراب جهت تعالى انسان را مختل مى كند به طورى كه
نى صفا مى ماند و نى لطف و فّر نى به سوى آسمان راه سفر
همين طور كه شما وقتى مى خواهيد نماز بخوانيد اگر از جهات مختلف در اضطراب باشيد، نمى توانيد با خدا ارتباط بر قرار كنيد. اگر هم اضطراب از دست دادن شرايط خود را داشته باشيد نمى توانيد در هيچ جهتى با عالم غيب و سنن جارى در عالم ارتباط سالم برقرار كنيد. چون خودتان را در اين ارتباط از دست داده ايد و در خودتان گم شده ايد. پس چنانچه ملاحظه مى فرمائيد موضوعى كه حضرت مطرح مى فرمايند موضوع دقيق و حساسى است.
در اين جا حداقل دو نكته بايد مورد بررسى قرار گيرد، يكى توجه به چيزهايى كه حدّ ما نيست و نبايد در آن ها پا بگذاريم، ديگر اين كه آثار منفى پا گذاردن در جايگاهى كه حدّ ما نيست چه چيزهايى مى تواند باشد. يك بحث اين است كه چه چيزهايى از حقيقت ما بيرون است و مواظب باشيم آن ها را حقيقت خود نگيريم، مثل زن و مرد بودن كه مربوط به بدن ماست و در حقيقتِ ما نقشى ندارد. يك بحث اين است كه چه چيزهايى حدّ ما نيست و نبايد خود را وارد آن ها كرد، مثل اين كه كسى در موضوعى اطلاع كافى ندارد و نبايد وارد آن