صفحه ٣١٧

تنبل و سست اراده هستند، خلاصه هركس با يك نوع فشارى كه بايد از طريق تقوى از آن بگذرد، روبه روست و حضرت مى فرمايند آن فرصت به انتها مى رسد و آنچه برايت مقدر شده به سوى تو مى آيد، عمده آن است كه در رسيدن به انتهاى آن فرصت، مسير تقوا را پيشه كنيم تا روسفيد بمانيم.

خطر غفلت از شرايط زودگذر امتحان 
همه ما در راه ديندارى داريم امتحان مى دهيم. خصوصيات راه ديندارى همين است كه به عنوان امتحان به انسان فشار بياورند تا معلوم شود در اين راه پاى برجا هستيم يا نه. حتماً ما را امتحان مى كنند، اگر بى دين باشيد و دنيادار كه امتحان نمى خواهد، امتحان براى كسى واقع مى شود كه در مسير ديندارى قرار دارد تا خلوص يا عدم خلوص او در شخصيت اش محقق شود. بايد سعى كنيم در اين امتحان مردانه و جانانه با زير پاگذاردن هواى نفس، رو سفيد بيرون بياييم و از بركات آن بهره مند شويم. بعضاً با پيش آوردن زمينه ى شهرت طلبى، ما را امتحان مى كنند ولى اگر انسان از امتحان بودن اين موضوع غفلت كند مى بيند شهرت طلبى اش را به نام ترقى توجيه مى كند، اما اگر يك كمى ناخن بزند مى بيند اسمش را خدمت گذاشته ولى يك نوع خودنمايى است. نمى خواهم عزيزانى را كه با نيت خالص خدمت مى كنند متهم كنم، عرض من نسبت به خودمان است كه ما از مرحله و فرصت امتحان غافل نباشيم و اين كه همه ما بدون استثناء در راه ديندارى داريم امتحان مى دهيم فراموشمان نشود. بصيرت امام معصوم اميرالمؤمنين (ع) ما را متوجه اين قاعده مى كند كه: «وَ لِكُلِّ أَمْرٍ عَاقِبَةٌ سَوْفَ يَأْتِيكَ مَا قُدِّرَ لَكَ»؛ هر امرى را عاقبتى است كه خيلى زود آنچه براى تو تقدير شده به تو مى رسد. يعنى شما حساب كنيد اين فشارهايى كه در مسير ديندارى با آن روبه روييد ابدى نيست. بلكه شرايطى است تا آنچه در راستاى عكس العملِ شما نسبت به آن شرايط بايد پيش آيد، ظاهر شود. حضرت در ابتداى همين نامه به فرزندشان فرمودند زندگى سراسر حادثه است و همواره آرامشى به مشكلى، و مشكلى به آرامشى تبديل مى شود، و دوباره آن آرامش به مشكلى جديد سير مى كند، جنس زندگى دنيايى، بستر امتحان يعنى حادثه خيزى است، هر كس زندگى آرام مى خواهد اصلًا دنيا را نشناخته است. حضرت با توجه به آن حرف و نكته است كه اين جا مى فرمايند: هر امرى يك نهايتى دارد،  «وَ لِكُلِّ أَمْرٍ عَاقِبَةٌ»؛ اين نكته بسيار مهم را بايد با دقت هر چه تمام تر بشناسيم. امورات و شرايط زندگى دنيايى هيچ كدام بقاء ابدى ندارند. پس به