صفحه ٢١٩

 بسم الله الرحمن الرحيم 

 «... وَ اعْلَمْ يَقِيناً أَنَّكَ لَنْ تَبْلُغَ أَمَلَكَ وَ لَنْ تَعْدُوَ أَجَلَكَ وَ أَنَّكَ فِي سَبِيلِ مَنْ كَانَ قَبْلَكَ فَخَفِّضْ فِي الطَّلَبِ وَ أَجْمِلْ فِي الْمُكْتَسَبِ فَإِنَّهُ رُبَّ طَلَبٍ قَدْ جَرَّ إِلَى حَرَبٍ وَ لَيْسَ كُلُّ طَالِبٍ بِمَرْزُوقٍ وَ لَا كُلُّ مُجْمِلٍ بِمَحْرُومٍ وَ أَكْرِمْ نَفْسَكَ عَنْ كُلِّ دَنِيَّةٍ وَ إِنْ سَاقَتْكَ إِلَى الرَّغَائِبِ فَإِنَّكَ لَنْ تَعْتَاضَ بِمَا تَبْذُلُ مِنْ نَفْسِكَ عِوَضاً وَ لَا تَكُنْ عَبْدَ غَيْرِكَ وَ قَدْ جَعَلَكَ اللَّهُ حُرّاً وَ مَا خَيْرُ خَيْرٍ لَا يُنَالُ إِلَّا بِشَرٍّ وَ يُسْرٍ لَا يُنَالُ إِلَّا بِعُسْرٍ».
و به يقين بدان كه تو هرگز به آرزويت دست نخواهى يافت، و از اجل روى نتوانى برتافت، و تو نيز در همان راهى هستى كه پيش از تو افراد در آن بودند. پس در طلب دنيا آسان گير و راه نيك و بدون حرص را دنبال كن، چه بسا تلاش ها كه موجب از دست رفتن سرمايه شود، چنين نيست كه با تلاش گرى به آن رزقى كه مى خواهد برسد، و آن چنان هم نيست كه غير حريص از رزق خود محروم گردد. نفس خود را از هر پستى گرامى دار، هرچند تو را بدانچه خواهانى رساند، چه آنچه را از خود بر سر اين كار مى نهى، هرگز برابر آن چيزى نيست كه از دست مى دهى. بنده ديگرى مباش در حالى كه خدايت آزاد آفريده، و در آن خيرى كه جز به بدى به دست نيايد خيرى نيست، و در آن توانگرى و رفاهى كه جز با سختى و خوارى به دست آيد، خيرى نيست.

دنيا و ناكامى 
اگر بدانيم ما آمده ايم در اين دنيا، تا در بسترى كه خداوند در دنيا فراهم كرده، خود را بيابيم، در اين حال هركس كه كمكمان كند تا خود را بيابيم دست بر دامنش مى زنيم. همچنان كه اگر اين گونه تصور كنيم كه آمده ايم در اين دنيا تا كه دنيا را بيابيم، دست در دامن كسى مى زنيم كه كمكمان كند دنيا را به دست آوريم، و در اين حالت است كه به پستى و حقارت و ناكامى دچار مى شويم. اگر برسيم به اين كه آمده ايم در اين دنيا كه خود را تغيير بدهيم تا شايسته قرب الهى شويم، دست بر دامن پيامبر خدا (ص) و اميرالمؤمنين على (ع) و ساير ائمه معصومين (عليهم السلام) مى زنيم تا در اين راه كمكمان كنند. از خود بپرس در اين دنيا چه مى خواهى بكنى تا بگويم سخنان حضرت در اين نامه خطاب به تو هست يا نه؟ اگر كسى به چنين