معارف بوک

به دلیل مخالفت او با این امر نبود، بلکه عمر کوتاه وى به اضافه اشتغال مداوم او به سفرهاى تبلیغى به نقاط مختلف جهان به او اجازه این امر را نداد.
بحث درباره رهبانیت درخور کتاب مستقلى است که اگر بخواهیم به آن بپردازیم از بحث تفسیرى بیرون مى رویم. این بحث را با حدیثى از على (علیه السلام) پایان مى دهیم که در تفسیر آیه (قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالاً * الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً)؛ «بگو: آیا به شما خبر دهیم که زیان کارترین (مردم) در کارها، چه کسانى هستند؟ همان کسانى که سعى و تلاششان در زندگى دنیا گم (و نابود) شده؛ در حالى که، مى پندارند کار نیک انجام مى دهند»؛(1) فرمود: «هُمُ الرُّهْبانُ الَّذینَ حَبَسُوا أنْفُسَهُمْ فِی السّوارى؛ یکى از مصادیق بارز آن رهبان ها هستند که خود را در ارتفاعات کوه ها وبیابان ها محبوس داشتند وگمان کردند کار خوبى انجام مى دهند».(2)

امر به معروف و نهى از منکر(3)
در آیه 104 سوره آل عمران مى خوانیم: (وَلْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ اِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ)؛ «(و براى رسیدن به وحدت) باید از میان شما، جمعى دعوت به نیکى، و امر به معروف و نهى از منکر کنند! و رستگاران آن ها هستند».

دعوت به حق و مبارزه با فساد
«امت» در اصل از ماده «ام» به معنى هر چیزى است که اشیاى دیگرى به آن