5. آشنایى با معنى نماز و فلسفه افعال و اذکار آن.
6. انجام مستحبات نماز و آداب مخصوص آن، چه در مقدمات و چه در اصل نماز.
7. از همه این ها گذشته، این کار، مانند هر کار دیگرى به مراقبت و تمرین و استمرار و پیگیرى نیاز دارد. بسیار مى شود که در آغاز، انسان در تمام مدت نماز، زمان کوتاهى قدرت تمرکز فکر پیدا مى کند، اما با ادامه این کار و پیگیرى و تداوم، آن چنان قدرت نفس پیدا مى کند که مى تواند هنگام نماز دریچه هاى فکر خود را به طور کامل بر غیر معبود ببندد!
نماز، بازدارنده از زشتى ها و بدى ها(1)
در آیه 45 سوره عنکبوت مى خوانیم: (اتْلُ مَا أُوحِیَ اِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلاةَ اِنَّ الصَّلاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ)؛ «آنچه را از کتاب (آسمانى) به تو وحى شده تلاوت کن و نماز را برپا دار! که نماز (انسان را) از زشتى ها و اعمال ناپسند بازمى دارد، و یاد خدا بزرگ تر (وبرتر) است؛ و خداوند آنچه را انجام مى دهید، مى داند».
تفسیر
بعد از پایان بخش هاى مختلفى از سرگذشت پیامبران بزرگ و اقوام پیشین و برخورد نامطلوب آن ها با این رهبران الهى، و پایان غم انگیز زندگى آن ها، روى سخن را ـ براى دلدارى و تسلى خاطر و تقویت روحیه و ارائه خط مشى کلى و جامع ـ به پیامبر (صلی الله علیه و آله) کرده، دو دستور به او مى دهد: