معنى (فَاصْبِرْ کَمَا صَبَرَ أُوْلُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ) و این است راه و رسم مبارزه با شیاطین و اهریمنان و طریق پیروزى بر آنان و نیل به اهداف بزرگ الهى. با این حال چگونه عافیت طلبان مى خواهند بدون شکیبایى و تحمل رنج و درد به اهداف بزرگ خود نائل شوند؟ چگونه مسلمانان امروز دربرابر این همه دشمنانى که کمر به نابودى آن ها بسته اند مى خواهند بدون الهام گرفتن از مکتب اصیل پیغمبر اسلام (صلی الله علیه و آله) پیروز شوند؟ به ویژه رهبران اسلامى بیش از همه مأمور به این برنامه اند، چنان که در حدیثى از امیرمؤمنان على (علیه السلام) آمده است: «الصَّبرُ عَلى وُلاةِ الاَمرِ مَفرُوضٌ لِقولِ اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ لِنَبِیِّهِ: فَاصبِر کَما صَبَرَ أُولُوا العَزمِ مِنَ الرُّسُلِ، وإیجابِهِ مِثلَ ذلِکَ عَلى أَولِیائِهِ وَأهلِ طاعَتِهِ، بِقَولِهِ: لَقَد کانَ لَکُم فی رَسُولُ اللّهِ اُسوَةٌ حَسَنَةٌ؛ صبر و استقامت بر رهبران و زمامداران فریضه است، زیرا خداوند به پیامبرش فرموده است: (فَاصْبِرْ کَمَا صَبَرَ أُوْلُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ) و همین معنى را بر دوستان و اهل طاعتش نیز فرض کرده است، چراکه مى گوید: براى شما در زندگى پیامبر تأسى نیکویى بود (و شما نیز باید همگى به او اقتدا کنید)»(1)
چرا تنها صبر ذکر شده است؟(2)
در آیه 24 سوره رعد مى خوانیم: (سَلاَمٌ عَلَیْکُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ)؛ «(و به آنان مى گویند:) سلام بر شما به خاطر صبر و استقامتتان! چه نیکوست سرانجام سراى جاویدان».
جمله (سَلاَمٌ عَلَیْکُم بِمَا صَبَرْتُمْ) مى گوید: درود فرشتگان به بهشتیان به این گونه است: سلام بر شما باد به خاطر صبر و استقامت تان؛ در حالى که در آیات قبل به هشت قسمت از کارهاى نیک و برنامه هاى مهم آن ها اشاره شده،