«تَتَجافى جُنوبُهُم عَنِ المَضاجِعِ یَدعونَ رَبَّهُم خَوفاً وَطَمَعاً وَمِمّا رَزَقناهُم یُنفِقونَ * فَلاتَعلَمُ نَفسٌ ما اُخفِىَ لَهُم مِن قُرَّةِ أعیُنٍ جَزاءً بِما کانوا یَعمَلونَ؛ آن ها شب هنگام از بسترها برمى خیزند و پروردگارشان را با بیم و امید مى خوانند و از آنچه به آن ها روزى داده ایم انفاق مى کنند، اما هیچ کس نمى داند خداوند چه پاداش هایى که موجب روشنى چشم ها مى شود دربرابر اعمالشان قرار داده است!».(1)
البته نماز شب آداب فراوانى دارد، ولى بد نیست ساده ترین صورت آن را در اینجا بیاوریم تا عاشقان این عمل روحانى بتوانند بهره بیشتر گیرند: نماز شب به صورت کاملاً ساده یازده رکعت است که به ترتیب زیر به سه بخش تقسیم مى شود:
الف) چهار نماز دو رکعتى که نامش نافله شب است؛
ب) یک نماز دو رکعتى که نامش نافله «شفع» است؛
ج) یک نماز یک رکعتى که نامش نافله «وتر» است. روش خواندن این نمازها درست همانند نماز صبح مى باشد، ولى اذان و اقامه ندارند و قنوت وتر هرچه طولانى تر شود بهتر است.
نماز و اصلاح جامعه انسانى(2)
در آیه 170 سوره اعراف آمده است: (وَالَّذِینَ یُمَسَّکُونَ بِالْکِتَابِ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ اِنَّا لا نُضِیعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِینَ)؛ «و آنها که به کتاب (خدا) تمسّک جویند و نماز را برپا دارند، (پاداش بزرگى خواهند داشت؛ زیرا) ما پاداش مصلحان را ضایع نخواهیم کرد».