صفحه ٣٢

دین چیزى جز محبت است؟» سپس به چند آیه از قرآن مجید، ازجمله آیه مورد بحث استدلال فرمود و در پایان اضافه کرد:
«اَلدِّینُ هُوَ الحُبُّ، وَالحُبُّ هُوَ الدِّینُ؛ دین محبت است و محبّت دین است!».(1)
ولى بدون شک، این محبت باید از ریشه هاى استدلالى و منطقى نیز سیراب شود و بارور گردد.

ایمان، سرچشمه محبوبیّت(2)
در آیات 96 تا 98 سوره مریم مى خوانیم: (اِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا * فَاِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَتُنذِرَ بِهِ قَوْماً لُّدًّا * وَکَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِکْزًا؛ به یقین کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده اند، به زودى خداوند رحمان محبّتى براى آنان (در دل ها) قرار مى دهد! و ما فقط قرآن را بر زبان تو آسان ساختیم تا پرهیزکاران را به وسیله آن بشارت دهى، و دشمنان سرسخت را با آن انذار کنى. چه بسیار اقوام (بى ایمان و گنهکارى) که پیش از آنان هلاک کردیم؛ آیا (اثرى) از هیچ یک از آنها احساس مى کنى؟! یا کمترین صدایى از آنان مى شنوى؟!».

تفسیر
در سه آیه فوق که پایان بخش سوره مریم است باز هم سخن از مؤمنان باایمان و نیز ظالمان و ستمگران بى ایمان، و سخن از قرآن و بشارت ها و انذارهاى آن است. بعضى از مفسران آیه (اِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا) را مخصوص امیرمؤمنان على (علیه السلام) و بعضى شامل همه مؤمنان