معارف بوک

آن تشویق است با علاقه فراوان به آن روى مى آورند و با چشم جانشان با شوق بسیار در آن خیره مى شوند و آن را همواره نصب العین خود مى سازند، و هرگاه به آیه اى رسند که در آن بیم و انذار است گوش هاى دل خود را براى شنیدنش باز کرده، فکر مى کنند صداى ناله آتش سوزان دوزخ و به هم خوردن زبانه هایش در گوش جانشان طنین انداز است».(1)

حدیثى از امام صادق (علیه السلام) درباره فراز (اَم عَلى قُلُوبٍ اَقفالُها)
«اِنَّ لَکَ قَلباً وَ مَسامِعَ، وَ اِنَّ اللّهَ اِذا اَرادَ اَن یَهدِىَ عَبداً فَتَحَ مَسامِعَ قَلبِهِ، وَ اِذا اَرادَ بِهِ غَیرَ ذلِکَ خَتَمَ مَسامِعَ قَلبِهِ، فَلا یُصلِحُ اَبَداً وَ هُوَ قَولُ اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ: اَم عَلى قُلُوبٍ اَقفالُها؛ براى تو قلبى است و گوش هایى (که راه نفوذ در آن است) و خداوند هرگاه بخواهد بنده اى را (به خاطر تقوایش) هدایت کند، گوش هاى قلب او را مى گشاید، و هنگامى که غیر از این بخواهد بر گوش هاى قلبش مهر مى نهد، به گونه اى که هرگز اصلاح نخواهد شد، و این معنى سخن خداوند است که مى فرماید: (اَم عَلى قُلُوبٍ اَقفالُها).(2)

قرآن، هدایت و درمان(3)
در آیه 44 سوره فصلت مى خوانیم: (وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِیّاً لَّقَالُوا لَوْلا فُصِّلَتْ آیَاتُهُ أَأَعْجَمِىٌّ وَعَرَبِىٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ وَالَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ فِى آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَیْهِمْ عَمىً أُوْلَئِکَ یُنَادَوْنَ مِن مَّکَانٍ بَعِیدٍ)؛ «و اگر آن را قرآنى عجمى قرار مى دادیم به یقین مى گفتند: «چرا آیاتش به روشنى بیان نشده؟! قرآن عجمى از