صفحه ١١٢

تحصیل علم و نشر آن هر دو واجب است(1)
آیه نفر: (وَمَا کَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنفِرُواْ کَآفَّةً فَلَوْلا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّیَتَفَقَّهُواْ فِى الدِّینِ)(2) دلیل روشنى است بر وجوب تعلیم و تعلم در مسائل اسلامى و به تعبیر دیگر: هم تحصیل را واجب مى کند و هم یاد دادن را و اگر دنیاى امروز به تعلیمات اجبارى افتخار مى کند، قرآن در چهارده قرن پیش علاوه بر آن بر معلمان نیز این وظیفه را فرض کرده است... . بر آنان واجب است که پس از فراغت از تحصیل براى تبلیغ احکام اسلام به نقاط مختلف، به ویژه به قوم و جمعیت خود بازگردند و آن ها را با مسائل اسلامى آشنا سازند.

جهاد فکرى و تبلیغاتى(3)
در آیه 52 سوره فرقان مى خوانیم: (فَلا تُطِعِ الْکَافِرِینَ وَجَاهِدْهُم بِهِ جِهَاداً کَبِیراً)؛ «بنابراین از کافران اطاعت مکن وبه وسیله قرآن با آنان مبارزه و جهاد بزرگى بنما».
جهادى بزرگ به عظمت رسالتت و به عظمت جهاد تمام پیامبران پیشین، جهادى که تمام ابعاد روح و فکر مردم را دربرگیرد و جنبه هاى مادى و معنوى را شامل شود.
بدون شک، منظور از «جهاد» در این مورد، جهاد فکرى و فرهنگى و تبلیغاتى است، نه جهاد مسلحانه، چراکه این سوره مکى است و مى دانیم که دستور جهاد مسلّحانه در مکه نازل نشده بود.
و به گفته مرحوم «طبرسى» در مجمع البیان، این آیه دلیل روشنى است بر اینکه جهاد فکرى و تبلیغاتى دربرابر وسوسه هاى گمراهان و دشمنان حق، از