البته آیه، مودت و رحمت را میان دو همسر بیان مى کند، ولى این احتمال نیز وجود دارد که تعبیر «بینکم» اشاره به همه انسان ها باشد، که دو همسر یکى از مصادیق بارز آن محسوب مى شوند، زیرا نه تنها زندگى خانوادگى، بلکه زندگى در کل جامعه انسانى بدون این دو اصل، یعنى «مودت» و «رحمت» امکان پذیر نیست و از میان رفتن این دو پیوند و حتى ضعف و کمبود آن، مایه هزاران بدبختى و ناراحتى و اضطراب اجتماعى است.
با اینکه ارتباط انسان با پدر و مادر و برادرش ارتباط «نَسَبى» است و از ریشه هاى عمیق خویشاوندى مایه مى گیرد و پیوند دو همسر یک پیوند قراردادى و قانونى است، اما بسیار مى شود که محبت و علاقه ناشى از آن حتى بر علاقه خویشاوندى پدر و مادر پیشى مى گیرد، واین درحقیقت همان چیزى است که در آیات فوق با جمله (وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً) به آن اشاره شده است.
در حدیثى از پیامبر گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله) مى خوانیم که بعد از جنگ احد به «دختر جحش» فرمود: دایى تو «حمزه» شهید شد. او گفت: «انّا الله وانّا الیه راجعون» من اجر این مصیبت را از خدا مى خواهم. باز به او فرمود: برادرت نیز شهید شد، دیگر بار «انّا لله» گفت و اجر و پاداش خود را از خدا خواست.
اما همین که خبر شهادت همسرش را به او داد، دست بر سرش گذاشت و فریاد کشید. پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «ما یعدل الزوج عند المرأة شىء؛ (آرى) هیچ چیز براى زن همانند همسر نیست».(1)
اوصاف همسر شایسته(2)
در آیه پنجم سوره تحریم مى خوانیم: (عَسَى رَبُّهُ اِن طَلَّقَکُنَّ أَن یُبْدِلَهُ أَزْوَاجاً خَیْراً مِّنکُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُّؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَیِّبَاتٍ وَأَبْکَاراً)؛ «(اى