روحانى اوست کجاست، مبادا از سرچشمه آلوده اى تغذیه شود و روح و جان او را بیمار کند یا به هلاکت افکند.
همچنین از طریق قیاس اولویت مى توان مسأله «حلال و حرام» و مشروع و نامشروع را به وسیله «دلالت التزامى» از آیه استفاده کرد.
این احتمال نیز وجود دارد که هم «طعام» در آیه شریفه معنى وسیع و گسترده دارد و هم «نگاه کردن»، بنابراین تفسیرهاى سه گانه فوق در آن جمع مى شود.
پیدا کردن رهبر دانشمند و بهره گیرى از پرتو علم او(1)
از داستان موسى و خضر (علیهما السلام) درس هاى زیادى مى توان آموخت، ازجمله:
الف) پیدا کردن رهبر دانشمند و استفاده از پرتو علم او به قدرى اهمیت دارد که حتى پیامبر اولواالعزمى همچون موسى (علیه السلام) این همه راه را به دنبال او مى رود، و این سرمشقى است براى همه انسان ها در هر حد و پایه اى از علم و در هر شرایط وسن وسال.
ب) جوهره علم الهى از عبودیت و بندگى خدا سرچشمه مى گیرد.
ج) همواره علم را براى عمل باید آموخت، چنان که موسى (علیه السلام) به دوست عالمش مى گوید: «مما علمت رشدا» (دانشى به من بیاموز که راهگشاى من به سوى هدف و مقصد باشد) یعنى من دانش را تنها براى خودش نمى خواهم، بلکه براى رسیدن به هدف مى طلبم.
اگر نمى دانید بپرسید(2)
در آیات 43 و 44 سوره نحل مى خوانیم: (وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ اِلاَّ رِجَالاً نُّوحِى