راه نفوذ در دیگران(1)
در آیات 41 تا 45 سوره مریم مى خوانیم: (وَاذْکُرْ فِى الْکِتَابِ اِبْرَاهِیمَ اِنَّهُ کَانَ صِدِّیقًا نَّبِیّاً * اِذْ قَالَ لِأَبِیهِ یَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لا یَسْمَعُ وَلا یُبْصِرُ وَلا یُغْنِى عَنکَ شَیْئًا * یَا أَبَتِ اِنِّى قَدْ جَاءَنِى مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ یَأْتِکَ فَاتَّبِعْنِى أَهْدِکَ صِرَاطًا سَوِیّاً * یَا أَبَتِ لا تَعْبُدِ الشَّیْطَانَ اِنَّ الشَّیْطَانَ کَانَ لِلرَّحْمَنِ عَصِیّاً * یَا أَبَتِ اِنِّى أَخَافُ أَن یَمَسَّکَ عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَنِ فَتَکُونَ لِلشَّیْطَانِ وَلِیّاً)؛ «در این کتاب، ابراهیم را یاد کن، که او پیامبرى بسیار راست گو بود. هنگامى که به پدرش گفت: «اى پدر! چرا چیزى را مى پرستى که نه مى شنود ونه مى بیند ونه هیچ نیازى را از تو برطرف مى سازد؟ اى پدر! دانشى براى من آمده که براى تو نیامده است؛ بنابراین از من پیروى کن، تا تو را به راه راست هدایت کنم. اى پدر! شیطان را پرستش مکن که شیطان نسبت به خداوند رحمان، نافرمان بود. اى پدر! من از این مى ترسم که از سوى خداوند رحمان عذابى به تو رسد، درنتیجه از دوستان شیطان باشى».
سه نکته در این آیات
1. کیفیت گفتگوى ابراهیم (علیه السلام) با آزر که طبق روایات، مردى بت پرست و بت تراش و بت فروش بوده و یک عامل بزرگ فساد در محیط محسوب مى شده، به ما نشان مى دهد که براى نفوذ در افراد منحرف، قبل از توسل به خشونت باید از طریق منطق، منطقى آمیخته با احترام، محبت، دلسوزى و در عین حال همراه با قاطعیت، استفاده کرد، چراکه گروه زیادى، از این طریق تسلیم حق خواهند شد، هرچند عده اى بازهم مقاومت نشان مى دهند که البته حساب آن ها جداست و باید برخورد دیگرى با آن ها داشت.
2. براساس آیات فوق، ابراهیم (علیه السلام) آزر را به پیروى از خود دعوت مى کند با