معارف بوک

هستند چه مى گویند؟».
عرض مى کند: آن ها مى گویند: توبه اش میان خودش و خدا پذیرفته مى شود، اما شهادتش تا ابد قبول نخواهد شد!
امام (علیه السلام) مى فرماید: «بِئسَ ما قالوا کانَ أبی یَقولُ إذا تابَ وَ لَم یُعلَم مِنهُ إلّا خَیرٌ جازَت شَهادَتُهُ؛ آن ها بسیار بدسخنى گفته اند، پدرم مى فرمود: هنگامى که توبه کند و جز خیر از او دیده نشود شهادتش پذیرفته خواهد شد».(1)
احادیث متعدد دیگرى نیز در این باب در همین موضوع آمده، تنها یک حدیث مخالف دارد که آن نیز قابل حمل بر تقیه است.
ذکر این نکته نیز لازم است که کلمه «ابدا» در جمله (وَلا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدا) دلیل بر عمومیت حکم است و مى دانیم که هر عمومى قابل استثنا مى باشد (به ویژه استثناء متصل) بنابراین متصل اینکه تعبیر «ابدا» مانع از تأثیر توبه خواهد بود اشتباه محض است.

نکته ها:
1. معنى «رمى» در آیه چیست؟
«رمى» در اصل به معنى انداختن تیر یا سنگ و مانند آن است و طبیعى است که در بسیارى از موارد آسیب هایى مى رساند، سپس این کلمه به عنوان کنایه در متهم ساختن افراد و دشنام دادن و نسبت هاى ناروا به کار رفته است، چراکه گویا این سخنان همچون تیرى بر پیکر طرف مى نشیند و او را مجروح مى سازد.
شاید به همین دلیل است که در آیات مورد بحث و همچنین آیات آینده، این کلمه به صورت مطلق به کار رفته، مثلاً نفرموده است: «وَالَّذینَ یَرمونَ المُحصَناتِ بِالزّنا؛ کسانى که زنان پاک دامن را به زنا متهم مى کنند»؛ زیرا در مفهوم «یرمون»