صفحه ٢٤٧

روزهاى حساس زندگى(1)
در آیه پنجم سوره ابراهیم (علیه السلام) مى خوانیم: (وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُمَاتِ اِلَى النُّورِ وَذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللَّهِ اِنَّ فِى ذَلِکَ لآیَاتٍ لِّکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ)؛ «و ما موسى را با آیات (و معجزات) خود فرستادیم (و دستور دادیم:) قومت را از تاریکى ها به نور خارج ساز! و «ایّام اللّه» [روزهاى خاص الهى] را به آنان یادآورى کن! در این، نشانه هایى است براى هر شکیباى شکرگزار!».
در این آیه به یکى از نمونه هاى ارسال پیامبران درمقابل طاغوت هاى عصر خود به منظور خارج کردن آنان از ظلمت ها به نور اشاره کرده، مى فرماید: «ما موسى را با آیات خود (معجزات گوناگون) فرستادیم و به او فرمان دادیم که قوم خود را از ظلمات به نور هدایت کن!». برنامه پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) نیز در بیرون آوردن مردم از ظلمات به سوى نور خلاصه مى شد و این نشان مى دهد که این برنامه همه پیامبران و انبیاى الهى، بلکه همه رهبران معنوى انسان هاست. مگر بدى ها، زشتى ها، گمراهى ها، انحراف ها، ظلم و ستم ها، استثمارها، ذلت ها و زبونى ها، و فساد و آلودگى ها چیزى جز ظلمت و تاریکى است؟ و مگر ایمان و توحید، پاکى و تقوا، آزادگى و استقلال، و سربلندى و عزت چیزى جز نور و روشنایى مى باشد؟ سپس این درست قدر مشترک و جامع میان همه دعوت هاى رهبران الهى است.
سپس به یکى از مأموریت هاى بزرگ موسى (علیه السلام) اشاره کرده، مى فرماید:
«تو موظفى که ایّام الهى وروزهاى خدا را به یاد قوم خود بیاورى»؛ (وَذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللَّهِ). به یقین همه روزها، ایام الهى است، همان گونه که همه مکان ها متعلق به خداست، اگر نقطه خاصى به نام بیت الله (خانه خدا) نامیده شد دلیل بر ویژگى