صفحه ١٢٠

شد به خدا پناه ببر، و خود را به او بسپار و از لطفش مدد بخواه، زیرا او سخن تو را مى شنود و از اسرار درونت آگاه و از وسوسه هاى شیاطین باخبر است».

مبلّغان راستین چه کسانى هستند؟(1)
(الَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسَالاتِ اللَّهِ وَیَخْشَوْنَهُ وَلا یَخْشَوْنَ أَحَداً اِلاَّ اللَّهَ وَکَفَى بِاللَّهِ حَسِیباً)؛ «(پیامبران پیشین) کسانى بودند که رسالت هاى الهى را تبلیغ مى کردند و از او بیم داشتند و از هیچ کس جز خدا بیم نداشتند؛ و همین بس که خداوند حسابگر (و پاداش دهنده اعمال آنها) است».(2)
نخستین آیه مورد بحث ـ به تناسب بحثى که در آخرین آیه از آیات پیشین، درباره پیامبران گذشته بود ـ به یکى از مهم ترین برنامه هاى عمومى انبیا اشاره کرده، مى فرماید: «پیامبران پیشین کسانى بودند که...» تو نیز در تبلیغ رسالت هاى پروردگار نباید کمترین وحشتى از کسى داشته باشى. هنگامى که به تو دستور مى دهد یک سنت غلط جاهلى را در زمینه ازدواج با همسر مطلقه فرزندخوانده درهم بشکن و با زینب، همسر مطلقه زید ازدواج کن، هرگز نباید در انجام این وظیفه کمترین نگرانى درباره گفتگوى این و آن به خود راه دهى، این سنت همه پیامبران است.
اصولاً کار پیامبران در بسیارى از مراحل، شکستن این گونه سنت هاست و اگر بخواهند کمترین ترس و وحشتى به خود راه دهند در انجام رسالت خود پیروز نخواهند شد؛ قاطعانه باید پیش روند، حرف هاى ناموزون بدگویان را به جان خریدار شوند و بى اعتنا به جوسازى ها و غوغاى عوام و توطئه فاسدان و مفسدان، به برنامه هاى خود ادامه دهند، چراکه همه حساب ها به دست خداست.