معارف بوک

پناه بر»(1) اشاره به اینکه طوفان غضب از وسوسه هاى شیطان است، همان گونه که طوفان شهوت و هوى و هوس هر کدام یکى از آن وسوسه هاست.
در کتاب خصال مى خوانیم: امیرمؤمنان على (علیه السلام) چهارصد باب درباره امورى که به نفع دین و دنیاى مسلمانان است به اصحابش تعلیم داد و از آن جمله این بود: «إِذا وَسوَسَ الشَّیطانُ إلى أحَدِکُم فَلیَستَعِذ بِاللّهِ وَلیَقُل آمَنتُ بِاللّهِ مُخلِصاً لَهُ الدِّینَ؛ هرگاه شیطان یکى از شما را وسوسه کند باید به خدا پناه برد و بگوید: به خداوند ایمان آوردم و دین خود را براى او خالص مى کنم».(2)

دعوت داعیان الى الله، خدمت گسترده اى به انسان ها(3)
در قرآن کریم مى خوانیم: (مَنْ عَمِلَ صَالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَیْهَا ثُمَّ إِلَى رَبِّکُمْ تُرْجَعُونَ)؛ «هرکس کار شایسته اى به جا آورد، براى خود به جا آورده است و کسى که کار بد مى کند، به زیان خود اوست؛ سپس همه شما به سوى پروردگارتان بازگردانده مى شوید».
این تعبیر که در آیات قرآن بارها و با عبارات مختلف آمده است پاسخى است به کسانى که مى گویند اطاعت و عصیان ما براى خدا چه سود و زیانى دارد؟ واین چه اصرارى است که در زمینه اطاعت و نهى از معصیت او مى شود؟
این آیات مى گوید: همه این ها سود و زیانش متوجه خود شماست، این شما هستید که در پرتو اعمال صالح تکامل مى یابید و به آسمان قرب خدا پرواز مى کنید، و این شما هستید که براثر جرم و گناه در پرتگاه غضب الهى سقوط کرده، و گرفتار لعنت ابدى مى شوید. تمام برنامه هاى تکلیفى، و ارسال رسل،