(وَسَخَّرَ لَکُمُ الأَنْهَارَ...)، (وَسَخَّرَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَالْنَّهَارَ...)؛ «کشتى ها را مسخر شما ساخت... نهرها را نیز مسخّر شما نمود... شب و روز را (نیز) مسخر شما نمود...».(1)
(وَهُوَ الَّذِى سَخَّرَ الْبَحْرَ...)؛ «شما را بر دریاها مسلّط گردانید».(2)
(وَسَخَّر لَکُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ...)؛ «خورشید و ماه را مسخر شما قرار داد».
از این نمونه آیات در قرآن فراوان است که خداوند همه چیز را مسخر این انسان ساخته و همه را براى او آفریده است.
ارزش معنوى مرد و زن(3)
خداوند در آیه 195 سوره آل عمران مى فرماید: (فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّى لاَ أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِّنکُم مِّن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَى بَعْضُکُم مِّن بَعْضٍ فَالَّذِینَ هَاجَرُواْ وَأُخْرِجُواْ مِن دِیَارِهِمْ وَأُوذُواْ فِى سَبِیلِى وَقَاتَلُواْ وَقُتِلُواْ لأُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ ثَوَابا مِّن عِندِ اللّهِ وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ)؛ «پس پروردگارشان، درخواست آنها را پذیرفت (و فرمود:) من عمل هیچ کسى از شما را، زن باشد یا مرد، ضایع نخواهم کرد؛ شما از جنس یکدیگر (و پیرو یک آیین)! لذا کسانى که در راه خدا هجرت کردند و از خانه هاى خود بیرون رانده شدند و در راه من آزار دیدند، و جنگ کردند و کشته شدند، به یقین گناهانشان را مى بخشم و آنها را در باغ هاى بهشتى، که از پاى درختانش نهرها جارى است، وارد مى کنم. این پاداشى است از طرف خداوند؛ و بهترین پاداش ها نزد خدا است».
آیه فوق همانند آیات بسیار دیگر از قرآن مجید، زن و مرد را در پیشگاه خدا و در وصول به مقامات معنوى در شرایط مشابه یکسان مى شمارد و هرگز