معارف بوک

ولکِن أیُّهُما أفضَلُ؟؛ مى دانم هر دو خوب اند، ولى کدام یک افضل است؟» امام (علیه السلام) فرمود: «أکثرَهُما دُعاءً، أمّا تَسمَعُ قَولَ اللّهِ تَعالى: (اُدعُونِى أستَجِب لَکُم إنَّ الَّذِینَ یَستَکبِرُونَ عَن عَبادَتِى سَیَدخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِینَ)؛ آن که بیشتر دعا مى کند افضل است، مگر سخن خداوند متعال را نشنیده اى که مى فرماید: اُدعُونِى أستَجِب لَکُم...».
سپس افزود: «هِىَ العِبادِةُ الکُبرى؛ دعا عبادت بزرگ است».(1)
3. در حدیث دیگرى از امام باقر (علیه السلام) نقل شده است: در جواب این سؤال که کدام عبادت افضل است، فرمود:
«ما مِن شَىءٍ أفضَلُ عِندَ اللّهِ مِن أن یُسئَلُ وَیُطلَبُ مِمّا عِندَهُ، وَما أحَدٌ أبغَضُ إلَى اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ مِمَّن یَستَکبِرُ عَن عِبادَتِهِ، وَلا یُسئَلُ ما عِندَهُ؛ چیزى نزد خدا برتر از این نیست که از او تقاضا کنند و از آنچه نزد او است بخواهند، و هیچ کس نزد خداوند مبغوض تر و منفورتر از کسانى نیست که از عبادت او تکبر مى ورزند و از مواهب او تقاضا نمى کنند».(2)
4. در روایتى از امام صادق (علیه السلام) آمده است: «مقاماتى نزد خداوند است که راه وصول به آن تنها دعاست: «إِنَّ عِندَ اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ مَنزِلَةً لا تُنالُ إلّا بِمَسأَلَةٍ، وَلَو أنَّ عَبداً سَدَّ فاهُ وَلَم یَسئَل لَم یُعطَ شَیئاً، فَاسئَل تُعطَ، إنَّهُ لَیسَ مِن بابٍ یُقرَعُ إلّا یُوشَکُ اَن یُفتَحُ لِصاحِبِهِ؛ نزد خدا مقامى است که جز با دعا و تقاضا نمى توان به آن رسید، و اگر بنده اى دهان خود را از دعا فروبندد و چیزى تقاضا نکند چیزى به او داده نخواهد شد، پس از خدا بخواه تا به تو عطا شود، چراکه هر درى را بکوبید و اصرار کنید سرانجام گشوده خواهد شد».(3)