معارف بوک

امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: «تورات» در ششم ماه مبارک رمضان و «انجیل» در دوازدهم و «زبور» در هجدهم و «قرآن مجید» در شب قدر نازل شده است.(1)
بنابراین، ماه رمضان ماه نزول کتاب هاى بزرگ آسمانى و ماه تعلیم و آموزش بوده است، چراکه تربیت و پرورش بدون تعلیم و آموزش صحیح ممکن نیست. برنامه تربیتى روزه نیز باید با آگاهى هرچه بیشتر و عمیق تر از تعلیمات آسمانى هماهنگ شود تا جسم و جان آدمى را از آلودگى گناه شستشو دهد.
در آخرین جمعه ماه شعبان، پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) براى آماده ساختن یاران خود جهت استقبال از این ماه، خطبه اى خواند و اهمیت این ماه را به آن ها چنین گوشزد نمود:
«اى مردم! ماه خدا با برکت، آمرزش و رحمت به سوى شما روى مى آورد، این ماه برترین ماه هاست، روزهاى آن برتر از روزهاى دیگر و شب هاى آن بهترین شب هاست و لحظات و ساعات این ماه بهترین ساعات است.
ماهى است که به مهمانى خدا دعوت شده اید و جزء کسانى قرار گرفته اید که مورد اکرام خداوندند. نفس هاى شما همچون تسبیح، خوابتان چون عبادت، اعمالتان مقبول، و دعایتان مستجاب است، بنابراین با نیت هاى خالص و دل هاى پاک از خداوند بخواهید که به شما براى روزه داشتن و تلاوت قرآن در این ماه توفیق دهد، زیرا بدبخت کسى است که از آمرزش الهى در این ماه بزرگ محروم شود.
با گرسنگى و تشنگى خویش در این ماه به یاد گرسنگى و تشنگى رستاخیز افتید، به فقرا و بینوایان خود بخشش کنید، پیران خویش را گرامى دارید و به خردسالان خود رحمت آورید، پیوند خویشاوندى را محکم سازید، زبان هایتان