صفحه ٣٩٧

مسائل درنمى آورند و خدمتکاران نیز در این امر باریک نمى شوند، ثابت شده است که کودکان (تا چه رسد به بزرگسالان) روى این مسأله فوق العاده حساسیت دارند و گاهى مى شود سهل انگارى پدران و مادران و برخورد کودکان با منظره هایى که نمى بایست آن را ببینند سرچشمه انحرفات اخلاقى و گاه بیمارى هاى روانى شده است.
ما خود با افرادى برخورد کردیم که به اعتراف خودشان براثر بى توجهى پدران و مادران به این امر و مشاهده آنان در حال آمیزش جنسى یا مقدمات آن، به مرحله اى از تحریک جنسى و عقده روانى رسیده بودند که دشمنى شدید با پدر و مادر در سرحد قتل، در دل آن ها پیدا شده بود و خود آن ها نیز شاید تا مرز انتحار پیش رفته بودند. اینجاست که ارزش و عظمت این حکم اسلامى آشکار مى شود که مسائلى را که دانشمندان امروز به آن رسیده اند از چهارده قرن پیش در احکام خود پیش بینى کرده است. همچنین در همین جا لازم مى دانیم به پدران و مادران توصیه کنیم که این مسائل را جدى بگیرند و فرزندان خود را به گرفتن اجازه ورود عادت بدهند و همچنین از کارهاى دیگرى که سبب تحریک فرزندان مى شود ازجمله خوابیدن زن و مرد در اطاقى که بچه هاى ممیز مى خوابند، تا جایى که امکان دارد پرهیز کنند و بدانند که این امور از نظر تربیتى، فوق العاده در سرنوشت آن ها موثر است.
جالب اینکه در حدیثى از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) مى خوانیم که فرمود: «اِیّاکُم وَ أن یُجامِعَ الرَّجُلُ اِمرَئتَهُ وَالصَّبىُّ فِى المَهدِ یَنظُرُ اِلَیهِما؛ مبادا در حالى که کودکى در گهواره به شما مى نگرد آمیزش جنسى کنید».(1)