معارف بوک

به سوى فرعون برو، که او طغیان کرده است. (موسى) گفت: پروردگارا! سینه ام را گشاده کن و کارم را برایم آسان گردان و گره از زبانم بگشاى تا سخن مرا بفهمند».
آرى، براى اصلاح یک محیط فاسد و ایجاد یک انقلاب همه جانبه باید از سردمداران فساد و ائمه کفر شروع کرد، از کسانى که در تمام ارکان جامعه نقش دارند، خودشان، با افکار و اعوان و انصارشان همه جا حاضرند، آن هایى که تمام سازمان هاى تبلیغاتى و اقتصادى و سیاسى را در قبضه خود گرفته اند، که اگر آن ها اصلاح شوند و یا در صورت عدم اصلاح، ریشه کن گردند، مى توان به نجات جامعه امیدوار بود، وگرنه هرگونه اصلاحى بشود، سطحى و موقتى و گذراست.
جالب اینکه دلیل لزوم آغاز کردن دعوت، از فرعون، در یک جمله کوتاه «اِنَّهُ طَغَى» (او طغیان کرده است) بیان شده که در این کلمه «طغیان» همه چیز جمع است، آرى، طغیان و تجاوز از حد و مرز در تمام ابعاد زندگى، و به همین علت به این گونه افراد «طاغوت» گفته مى شود که از همین ماده گرفته شده است.
موسى (علیه السلام) نه تنها از چنین مأموریت سنگینى وحشت نکرد و حتى کمترین تخفیفى از خداوند نخواست، بلکه با آغوش باز از آن استقبال نمود ولى وسایل پیروزى در این مأموریت را از خدا خواست، و از آن جا که نخستین وسیله پیروزى، روح بزرگ، فکر بلند و عقل توانا و به عبارت دیگر: گشادگى سینه است عرض کرد: «پروردگارا! سینه مرا گشاده بدار!»؛ (قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِى صَدْرِى).
آرى، نخستین سرمایه براى یک رهبر انقلابى، سینه گشاده، حوصله فراوان، استقامت و شهامت و تحمل بار مشکلات است و به همین دلیل در حدیثى از امیرمؤمنان على (علیه السلام) مى خوانیم: «آلَةُ الرِئاسَةِ سِعَةُ الصَّدْرِ؛ وسیله رهبرى و ریاست، سینه گشاده است».(1)