صفحه ٢٥٣

زمین، زیبایى خود را یافته و آراسته گردید، و اهل آن مطمئن شدند که مى توانند (بى هیچ مانعى) از آن بهره مند گردند، (ناگهان) فرمان ما، شب هنگام یا در روز، فرامى رسد؛ (و سرما یا صاعقه اى را بر آن مسلّط مى سازیم؛) و آن چنان آن را درو مى کنیم که گویى دیروز هرگز (چنین کشتزارى) نبوده است! این گونه آیات خود را براى گروهى که مى اندیشند، شرح مى دهیم!».
در این آیه ناپایدارى زندگى دنیا ضمن مثال جالبى تشریح شده تا پرده هاى غرور و غفلت را از مقابل دیده هاى غافلان و طغیانگران کنار زند.
آنچه دراین آیه آمده ترسیم روشن و گویایى از زندگى زودگذر و فریبنده و پرزرق و برق دنیاى مادى است که نه مقام و ثروتش دوام دارد و نه امنیت و سلامت آن.
لذا در آیه بعد با یک جمله کوتاه به نقطه مقابل این گونه زندگى اشاره کرده، مى فرماید: «خداوند به دارالسلام، خانه صلح و سلامت و امنیت دعوت مى کند»؛ (وَاللّهُ یَدْعُو اِلَى دَارِ السَّلاَمِ).
جایى که نه از این کشمکش هاى غارتگران دنیاى مادى خبرى است، نه از مزاحمت هاى احمقانه ثروت اندوزان ازخدا بى خبر، و نه از جنگ و خون ریزى و استعمار و استثمار، و تمام این مفاهیم در کلمه دارالسلام (خانه صلح و سلامت) جمع است.
و هرگاه زندگى در این دنیا نیز شکل توحیدى و رستاخیزى به خود گیرد آن نیز تبدیل به «دارالسلام» مى شود و از صورت آن «مزرعه بلادیده طوفان زده» درمى آید. سپس اضافه مى کند: «خدا هر کس را بخواهد (شایسته و لایق ببیند) به سوى راه مستقیم، همان راهى که به دارالسلام و مرکز امن و امان منتهى مى شود، هدایت مى کند»؛ (وَیَهْدِى مَن یَشَاء اِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ).
در اینجا به دو نکته باید توجه کرد:
یک: از آنجا که قرآن کتاب انسان سازى وتربیت است، در بسیارى از موارد براى روشن ساختن حقایق عقلى به ذکر مثال متوسل مى شود و گاهى