معارف بوک

به گونه اى که مهم ترین بخش آموزه ها و معارف اسلام را تعلیم و تربیت تشکیل مى دهد و هیچ مسئله اى به اندازه تعلیم و تربیت یا آموزش و پرورش دینى در اسلام از اولویت و اهمیت ویژه برخوردار نیست.
از نظر اسلام، هدف اساسى خلقت بشر، علم و معرفت به صفات پروردگار جهانیان است. شهید ثانى دراین باره مى نویسد: «دانش، هدف اساسى آفرینش است»(1) قرآن کریم در این زمینه مى فرماید: (اللَّهُ الَّذِى خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الاَْمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ)؛ «خداوند همان کسى است که هفت آسمان را آفرید و از زمین نیز همانند آنها را؛ فرمان (و تدبیر) او در میان آنها پیوسته فرود مى آید تا بدانید خداوند بر هر چیز تواناست».(2)
شایان توجه است که مطلق علم، هدف آفرینش آسمان ها و زمین نیست، بلکه علم مقیّد به خداشناسى، هدف مى باشد.
یکى از علل اساسى و مهم بعثت پیامبران الهى، تعلیم و تربیت انسان ها بوده است، چنان که قرآن کریم دراین مورد مى فرماید: (هُوَ الَّذِى بَعَثَ فِى الْأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِّنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَاِن کَانُوا مِن قَبْلُ لَفِى ضَلالٍ مُّبِینٍ).(3)
انبیاى الهى از جانب خداوند متعال مأموریت داشتند که انسان ها را از جهت فکرى و اخلاقى تربیت کنند و رشد دهند، به گونه اى که استعدادهاى نهفته و فضایل و مکارم اخلاقى آن ها را شکوفا سازد تا هدف والاى خلقت انسان که همان تعلیم و تربیت است تحقق پذیرد. بنابراین، هدف تشریع ادیان الهى ازجمله دین مقدس اسلام، تعلیم و تربیت انسان ها بوده است.