مي کند و هرکس را بخواهد گمراه مي سازد.(61) اين هدايت نوعي دگرگوني و تحول روحي و دروني در انسان است که خداوند تحت شرايط خاص پديد مي آورد و به واسطه آن زمينه دريافت کمالات برتر اخلاقي و معنوي براي انسان فراهم مي آيد.
حرمان گنهکاران از هدايت خاص
هدايت خاص الاهي که در سوره حمد و در آيه اهْدِنَا الصِّرَاطَ المُسْتَقِيمَ از آن ياد شده و هر روز ما چندين بار آن را در نماز از خداوند درخواست مي کنيم، به اهل تقوا و ايمان اختصاص دارد و اهل معصيت و گناه از آن محروم اند. همچنين آنان از عنايت هاي اولياي خدا بهره اي ندارند. ما غافليم از آنکه اولياي خدا، مؤمنان و شهدا، در پرتو تفضّلات الاهي، حتي پس از مرگشان چه کارهاي بزرگي انجام مي دهند و چه خدمت هايي در حق بندگان خدا انجام مي دهند و دعايشان به درگاه خداوند به اجابت مي رسد. از جمله، بقاي اين انقلاب و پيروزي هاي پي درپي مرهون دعاهاي اولياي خدا و شهدا است. مهم تر از همه در سايه عنايات ائمه اطهار(عليهم السلام) و وجود مقدس امام زمان(عجل الله فرجه الشريف)، خداوند برکاتش را بر ما فرو مي فرستد و ما را از کيد دشمنان حفظ مي کند. حال آيا سزاوار است که ما برخلاف رضايت آنها رفتار کنيم و در راهي که آنان ما را به پيمودن آن دعوت و هدايت کرده اند، حرکت نکنيم؟ خصوصاً کساني که سمت راهنمايي مردم را دارند و لغزش و گمراهي آنان، ديگران را نيز از جاده هدايت منحرف مي سازد، اگر برخلاف خواست مولايشان رفتار کنند و اسباب گمراهي خود و ديگران را فراهم آورند، بيش از هرکسي سزاوار شرمساري هستند. زشتي انحراف و رفتار ناشايست کسي که به امام زمان(عجل الله فرجه الشريف)، انتساب دارد و وظيفه هدايت و راهنمايي بندگان خدا بر عهده او نهاده شده، بسيار فراتر از زشتي رفتار ناشايست کسي است که به آن حضرت انتساب ندارد.