صفحه ٤٥٤

در نزد خودش، بدان معناست که انسان مستقيماً و بدون وسيله و شفيعي جز خدا به درگاه وي رو مي آورد و ديگر نيازي به شفيع و وسيله ندارد.

 فضيلت هم نشيني با پيامبران و صالحان
اِلهى‏ اِجْعَلْنى‏ مِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيارِ وَاَلْحِقْنى‏ بِالصَّالِحينَ الْأَبْرارِ، السَّابِقينَ اِلىَ الْمَکرُماتِ، الْمُسارِعينَ‏ اِلىَ الْخَيْراتِ، الْعامِلينَ لِلْباقِياتِ الصَّالِحاتِ، السَّاعينَ اِلى‏ رَفيعِ الدَّرَجاتِ، اِنَّک عَلى‏ کلِّشَىْ‏ءٍ قَديرٌ؛ «خدايا، مرا در زمره برگزيدگان و خوبان قرار ده و به نيکان و صالحان ملحق ساز. همانان که به مقامات متعالي سبقت جسته اند و به سوي اعمال خير مي شتابند و به کارهاي شايسته و ماندگار مي پردازند و در رسيدن به درجات رفيع (بهشت رضوان) مي  کوشند. (اي خداي بنده­نواز، دعايم را اجابت کن) که البته تو بر هرچيز قادري و شايسته اجابت دعاي بندگان خود هستي، به حق رحمتت اي ارحم  الراحمين».
حضرت با درخواست قرار گرفتن در زمره «المصطفين الاخيار = برگزيدگان و خوبان» که در قرآن معرفي شده اند،(391) به ما يادآور مي شوند که همت بلند داشته باشيم و چشم به افق هاي بلند و تعالي داشته باشيم و عالي ترين مقامات را که همان هم نشيني با پيامبران الاهي است از خداوند مسئلت کنيم.
همچنين حضرت از خداوند درخواست مي کنند که ايشان را در زمره صالحان و نيکاني قرار دهد که در اتصاف به فضايل و مکارم اخلاقي از ديگران پيشي گرفته اند و