در نزد خودش، بدان معناست که انسان مستقيماً و بدون وسيله و شفيعي جز خدا به درگاه وي رو مي آورد و ديگر نيازي به شفيع و وسيله ندارد.
فضيلت هم نشيني با پيامبران و صالحان
اِلهى اِجْعَلْنى مِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيارِ وَاَلْحِقْنى بِالصَّالِحينَ الْأَبْرارِ، السَّابِقينَ اِلىَ الْمَکرُماتِ، الْمُسارِعينَ اِلىَ الْخَيْراتِ، الْعامِلينَ لِلْباقِياتِ الصَّالِحاتِ، السَّاعينَ اِلى رَفيعِ الدَّرَجاتِ، اِنَّک عَلى کلِّشَىْءٍ قَديرٌ؛ «خدايا، مرا در زمره برگزيدگان و خوبان قرار ده و به نيکان و صالحان ملحق ساز. همانان که به مقامات متعالي سبقت جسته اند و به سوي اعمال خير مي شتابند و به کارهاي شايسته و ماندگار مي پردازند و در رسيدن به درجات رفيع (بهشت رضوان) مي کوشند. (اي خداي بندهنواز، دعايم را اجابت کن) که البته تو بر هرچيز قادري و شايسته اجابت دعاي بندگان خود هستي، به حق رحمتت اي ارحم الراحمين».
حضرت با درخواست قرار گرفتن در زمره «المصطفين الاخيار = برگزيدگان و خوبان» که در قرآن معرفي شده اند،(391) به ما يادآور مي شوند که همت بلند داشته باشيم و چشم به افق هاي بلند و تعالي داشته باشيم و عالي ترين مقامات را که همان هم نشيني با پيامبران الاهي است از خداوند مسئلت کنيم.
همچنين حضرت از خداوند درخواست مي کنند که ايشان را در زمره صالحان و نيکاني قرار دهد که در اتصاف به فضايل و مکارم اخلاقي از ديگران پيشي گرفته اند و