گفتار سي ام: (در جست وجوي قرب الهي)
ضرورت شرح و بررسي ادعيه و مناجات پيشوايان معصوم
ادعيه و مناجات پيشوايان ما در برگيرنده معارف بلند، حکمت هاي بي نظير و نکات عرفاني ناب است که نوعاً مورد غفلت قرار گرفته اند و کمتر بدان ها پرداخته شده است. عدم توجه به آن دُرهاي يگانه و بي مثال و عدم غور در درياي بي انتهاي معارف اهل بيت(عليهم السلام) در درجه اول جفاي به آن حضرات و سخنان نوراني آنان، و در درجه دوم جفاي به خود ماست که خود را از آن سرمايه هاي ماندگار و جاودانه محروم ساخته ايم. در خلأ حرمان از عرفان ناب اهل بيت(عليهم السلام) است که شيادان فرصت طلب، با ترويج عرفان هاي دروغين، جوانان محروم از زمزم ناب معارف راستين توحيدي را فريب داده مايع مسموم فراهم آمده از افکار پوچ و انحرافي خود را در کام ايشان مي ريزند. ازاين روي، ما گرچه قادر به فهم حقيقت آن معارف ناب نيستيم، اما بايسته است که درباره آنها به گفت وگو پردازيم و از ارائه برداشت هاي هرچند ناقص خود از آن سخنان نوراني دريغ نورزيم، تا بدين وسيله سهمي در انتقال معارف اهل بيت(عليهم السلام) به نسل هاي آينده داشته باشيم و بستر را براي استعدادهاي بالنده و دل هاي نوراني فراهم آوريم؛ تا آنچه را ما قادر به درک و فهم آن نبوديم، آنان در پرتو استعداد و ظرفيت خود و