گفتار نهم: (نبرد دشوار و پيوسته انسان با نفس سرکش (1))
شکوه از نفس سرکش و عصيانگر
دومين مناجات از مناجات هاي پانزده گانه منقول از امام زين العابدين(عليه السلام)، مناجات شکايت کنندگان نزد خداوند است. شکايت هاي امام سجاد(عليه السلام) در اين مناجات مربوط به امور دنيوي، مادي و ظلم هايي که متوجه ايشان شده نيست، بلکه معطوف به مشکلاتي است که در راه انجام وظايف، طريق تعبد و بندگي خدا و راه رسيدن به کمال انساني وجود دارد. محور اين شکايت ها سه چيز است که عبارتند از: نفس، شيطان و قلب سخت و سياه. در فراز اول اين مناجات حضرت مي فرمايند:
اِلهى، اِلَيْک اَشْکو نَفْساً بِالسُّوءِ اَمَّارَه، وَاِلىَ الْخَطيئَه مُبادِرَه، وَبِمَعاصيک مُولَعَه، وَلِسَخَطِک مُتَعَرِّضَه، تَسْلُک بى مَسالِک الْمَهالِک، وَتَجْعَلُنى عِنْدَک اَهْوَنَ هالِک، کثيرَه الْعِلَلِ، طَويلَه الْأَمَلِ، اِنْ مَسَّهَا الشَّرُّ تَجْزَعُ، وَاِنْ مَسَّهَا الْخَيْرُ تَمْنَعُ، مَيَّالَه اِلَى اللَّعِبِ وَاللَّهْوِ، مَمْلُوَّه بِالْغَفْلَه وَالسَّهْوِ، تُسْرِ عُ بى اِلىَ الْحَوْبَه، وَتُسَوِّفُنى بِالتَّوْبَه؛ «خدايا، به تو شکايت مي کنم از نفسي که پيوسته مرا به زشتي و پلشتي فرمان مي دهد، و به خطا و سرپيچي مبادرت مي ورزد، و به معصيت و نافرماني تو حريص است، و مرا در