دارند مشورت کند و از تجربيات ديگران استفاده برد. همچنين اگر بر اثر کوتاهي و غفلت به گناه و فساد آلوده شد، تا زمينه توبه و هدايت در او باقي است و کاملاً در منجلاب گناه و فساد غرق نگشته، ارتباطش را با دوستان ناباب قطع کند و فيلم ها و ابزار فاسدي که او را به فساد و گناه وامي دارند، از بين ببرد و سعي کند وقت خود را با انجام کارهاي مثبتي نظير مطالعه و تحقيق پر سازد و براي اوقات فراغت خود، تفريحات سالم و معاشرت با دوستان شايسته را در نظر بگيرد.
به تعبير ديگر براي انسان به خصوص جواني که عوامل شيطاني و انحرافي فراواني، نظير معاشرت هاي ناسالم و گذران وقت به سخنان پوچ و مزاح ها و شوخي هاي فرصت سوز، فيلم ها و نوارهاي مبتذل و آلوده که احساس و هيجان بر گناه را در او برمي انگيزانند و مقاومت در برابر گناه را از او سلب مي سازند، دو عامل بازدارنده وجود دارد: عامل اول که عامل سلبي به حساب مي آيد عبارت است از دوري از محيط و افراد آلوده و ساير عواملي که شهوت و غضب را در او برمي انگيزانند و گرايش به انحرافات را در او تقويت مي کنند. عامل دوم ايجابي است که زمينه اتخاذ اراده مثبت و تصميم سازنده را در انسان تقويت مي کند. نظير معاشرت با افراد شايسته، قرائت قرآن و مطالعه کتاب هاي روايي و اخلاقي، شرکت در مجالس وعظ و حضور يافتن در جلسات دعا و مناجات و مهم تر از همه تلاش براي تحصيل انس با خداست، چون اگر انسان طعم انس با خداوند را چشيد و لذت گفت وگوي و مناجات با معشوق و معبود خود را پيدا کرد، همه جاذبه هاي غيرالاهي در برابرش حقير و کوچک جلوه مي کنند و حتي براي لحظه اي حاضر نيست شيطان را به حريم دل خود راه دهد.