جوي هايي از عسل ناب؛ و ايشان را در آن [بهشت] از هرگونه ميوه اي باشد و نيز آمرزش پروردگارشان».
بهشت منزلگاهي بس رفيع براي بهشتيان است و آنان به مرتبه اي از رفعت و عزت مي رسند که در آستانه بهشت، فرشتگان الاهي به استقبال آنان مي آيند و آنان را با احترام و تجليل به بهشت بار مي دهند:
وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّه زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْکمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ؛(223) «و آنان که از پروردگار خويش پروا کرده اند گروه گروه به بهشت برده شوند، تا آن گاه که بدانجا [بهشت] رسند، و درهايش گشوده باشد، و نگهبانان آن ايشان را گويند: سلام بر شما، خوش باشيد [يا پاک شويد] پس به بهشت درآييد [و در آن] جاودانه باشيد».
تازه بهشت و نعمت هاي جاودانه آنکه براي مؤمنان و طالبان سعادت بس لذت بخش و شعف برانگيز است و جاذبه فوق العاده دارد، در برابر رضوان الاهي که در انتظار دوستان خدا و تقواپيشگان است و آنان با پيروي از دستورات الاهي به چنان مرتبت عظيمي دست خواهند يافت، چيزي به حساب نمي آيد؛ ازاين روي خداوند مي فرمايد:
وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاکنَ طَيِّبَه فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَکبَرُ ذَلِک هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ؛(224) «خداوند به مردان و زنان مؤمن بوستان هايي وعده داده است که از زير [درختانِ] آنها جوي ها روان است. در آنها جاويدان اند و نيز جاي هاي خوش و پاکيزه در بهشت هاي پاينده، و خشنودي خدا از همه برتر و بزرگ تر است. اين است رستگاري و کاميابي بزرگ».