براى سلامتىِ همديگر دعا كنيم چون ما مردم معمولی در سلامتى، راحت تر بندگى مى كنيم، امّا اين يك قاعده كلى نيست چون در بعضی موارد تقاضای سلامتی که اولیاء دین از خدا دارند منظورشان سلامتی روحانی است. گفت:
در بلا هم می چَشَم لذّات او مات اویم، مات اویم، مات او
وقتی فهمیدیم بلا و عافیت در دست خداوندِ حکیم و رئوف است، اگر دست یا پایمان هم شکسته شد طور دیگری به حادثه می نگریم. مسلماً نگاه انسانی كه زندگى اش را تماماً در قبضه حق مى بيند، با نگاه آن کسی كه بيش از محدوده ی دنيا و اسباب و وسایل آن نمى بيند، یک طور نیست. این دومی مانند انسانی بی پناه آنچنان خود را می بازد که ضربات روحی آن حادثه بسیار برای او بیشتر از ضربات جسمانی آن خواهد بود. از این که حضرت مى فرمايند: «من از نصيحت تو كوتاهى نكردم» معلوم مى شود كه زندگی بسیار ارزشمندی در وراى اين سخنان برای انسان ظهور می کند كاش همه ی ساعت ها، يك ساعت، و همه ی كلمات يك كلمه و همه ی احوال يك حال مى شد تا ما اين جمله ی حضرت را با تمام وجود یک جا مى فهميديم و بر جانمان این نکته را می نشاندیم که «آن كه امتحان مى كند و به بلا مى كشاند، همان است كه عافيت مى بخشد و به رستگارى درمى آورد». آيا روزى فرا مى رسد كه بصيرت ما به جايى برسد كه بفهميم اين بلاها و مصيبت ها و امتحان ها و فشارها همه در دست همان کسی است كه عافيت ها و رستگارى ها و سعادت ها را مى دهد؟ در آن روز تمام بهشت ها در جان ما شکوفا خواهد شد.
دالان ورود به عافيت
بیائید از نزدیک به زندگی بنگریم، این زندگی چنان ساخته شده که در همه جایش صورتی از بلا و عافیت به چشم می خورد. آیا خود را در دست های گرم کسی احساس می کنید که بلا می دهد و عافیت می بخشد تا ما را با وسعت بیکرانه ی خود آشنا کند و ما به انسانی تبدیل شویم که خدا را شناخته و دارای همه چیز شده است؟ امروز اندوهی بزرگ در جلوی شما سبز می شود و فردا چون دودی به هوا می رود، دیروز برای سلامتی کودکی نگران بودید که امروز جوانی برومند است. دیروز زخم زبانی موجب شد تا روحیه ی خود را ببازید و