صفحه ٤٨٣

حضرت مى فرمايند انسانهایی در این دنیا سختى هاى سفر به سوی قیامت را تحمل مى كنند كه با شناخت درستِ دنیا مى خواهند به منزل وسيع و محل قرار خود در قیامت برسند. چنین انسان هایی «لِيَأْتُوا سَعَةَ دارِهِمْ وَ مَنْزِلَ قَرارِهِمْ» سختی های سفر از دنیا به قیامت را تحمل می کنند تا به فراخنای خانه هایشان برسند. منزلِ قرار يعنى آن جايى كه انسان فرود مى آيد تا بماند، جايى كه ديگر احساس می کند می تواند با همه ی ابعادِ به فعلیت رسیده ی خود زندگی کند و قله ی اهداف خود را تجربه نماید. 
  آری راه های سرنوشت آدم ها همه به یک جا ختم نمی شود. راه های ظریفی در دنیا هست که باید با نور شریعت الهی آن راه ها را طی کرد، مثل راه عبور از دروغ گویی به صداقت و یا راه خودبینی به حق بینی، تنها این راه ها است که به بن بست ختم نمی شود و مسافرِ خود را به مقصد می رساند و از درّه های اضطراب آور نجات می دهد. 
  
  سفر از ظلمات به سوی نور
  كسى كه مسافر بودن خود را بفهمد ـ چه جوان باشد، چه پير ـ راه های زندگى را درست طی می کند و در دنيا بهترین انتخاب ها را دارد و به بهترین صفات فکر می کند آن وقت است که مى فهمد چگونه مسافرت خود را ادامه دهد، يعنى می فهمد چگونه زندگى كند. كسى درست زندگى مى كند كه زندگى را عبور از خودخواهی به خداخواهی معنا کرده است و چشم خود را یک لحظه از آن منزل متعالی بر نمی دارد، جرأت دل کندن از دنیا را به خوبی پیدا کرده و می داند هر قدمی که به سوی خداخواهی و انصاف بردارد چراغی را برای رسیدن به منزلی که در پیش رو دارد در جلوی خود می یابد و صدایی از عالم غیب را به گوشِ جان می شنود. چنین انسانی مسافرت را عبور از ظلمات به سوی نور معنا می کند. كسى در این دنیا درست زندگى می کند كه بفهمد سفر از دنیا به قیامت به چه معنا است. باز عنایت بفرمائید، كسى كه فهميد زندگى در دنیا یک نوع سفر است و هر روز در حال سفر از ظلمات به سوی نور است، چيزى را دوست مى دارد كه به مسافرتش سرعت دهد و او را منزل به منزل به مقصدش نزديك تر كند، آیا آن چیز غیر از شریعت الهی است؟ چرا وقتی زمان انجام نماز نزدیک می شود رسول خدا(صلی الله علیه و آله) خطاب به بلال می فرمایند: «اَرِحْنَا یَا بِلال» بلال! با اذان گفتن