صفحه ٢٦٢

عكس طبيعت را به داخل خانه مى برد» و اين همان سرگرمى است که عرض کردم و بیشتر به درد آن می خورد که ما از آن طریق معنای زندگی را فراموش کنیم. تندیس حضرت موسى(علیه السلام) که آن را میکل آنژ ساخته و تفسیرهای مختلفی هم بر روی آن گذارده اند، آیا جز یک سرگرمی طولانی مدت است که یک هنرمند خود را با آن سرگرم کرده است؟ حضرت موسى(علیه السلام) براى اين نيامده بودند که تندیس ایشان را هنرمندانه بسازند. وقتى ملّتى بى هدف شد، علم و هنرش هم غفلت او را اضافه مى كنند. كارهاى بزرگ، امّا در ساحتى پوچ و بى هدف، بزرگِ بزرگ، امّا پُر از هيچى. اگر هم عده ای می گویند تأثیر عمیقی بر آن ها می گذارد، تأثیری است در راستای حکایت سرگردانی آن ها و لاغیر.
  
  سرگرمی هايی که ما را بازی می دهند
  حضرت على(علیه السلام) در واقع این سؤال را از ما دارند: آيا از اين علمى كه مى آموزید بهره ای در راستای اهداف بلندی که یک انسان باید داشته باشد، می برید؟ اين علمی که به دنبال آن هستی اگر تو را به مقصد بزرگى که داری، نمى رساند، دنبال نكن، زیرا ملتى كه از هدف بلند الهی خود غفلت كند علم و هنرش بى هدفى اش را پنهان می کند و دانش هایی که با انواع سرگرمی ها بی هدفی ما را پنهان کند، دانش و علم محسوب نمی شود، چیزی که ما امروزه در فرهنگ غربی با آن روبه روئیم. 
  آيا تا به حال از خود پرسیده اید چرا قرآن جريان زندگى يك پيامبر را از اوّل تا آخر تعريف نمى كند و فقط قسمت هایی از آن را متذکر می شود که بتوانیم از آن عبرت بگیریم؟ چون قرآن كتاب هدايت است و نه کتاب قصه و سرگرمی و به همين دليل قسمت هایی از حرکات و گفتار رسولان را متذکر می شود که نکته های هدایتی برای ما در بر داشته باشد. نام مادر حضرت موسى(علیه السلام) در قرآن نیست تا ما مشغول اشخاص نشويم و از هدايت غافل بمانيم. مشغول شدن به بعضی از دانستنى ها، غافل شدن از هدايت است، حالا بعضى ها مسابقه مى گذارند و جايزه مى دهند به كسانى كه بدانند اسم مادر حضرت موسى(علیه السلام) چه بوده است! آن ها با این کارها بى هدفى خود را اظهار مى كنند و بقيه را هم با اين كارها به پوچىِ زندگىِ خود وصل مى كنند، مگر معنى انسان، دانستن اين چیزها است؟ امیدوارم برای عزیزان روشن شده باشد