شَهِدْنا...»(11) و خود آنان را بر خودشان گواه گرفته و از آن ها پرسیده: آیا من پروردگار شما نیستم؟ و همه به این امر اقرار کرده اند. پس ما با دینداری خود نمى گذاريم آنچه را كه در فطرت خود مى دانيم از قلبمان برود و نسبت به فطرت خود گرفتار غفلت شویم. انسان بايد كارى كند كه قلبش به طور دائم متوجه حضرت حق باشد. براى اين منظور راه هاى مختلفى هست از جمله شركت در جلسات مذهبى و ذكرگفتن و خواندن كتاب هاى اخلاقى و تلاوت قرآن و.... گفت:
همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
در ميان كتاب هاى اخلاقى، معراج السعادة مرحوم ملااحمد نراقى و جامع السعادة مرحوم مهدى نراقى، كتاب هاى خوبى هستند. امام خمينى«رضوان الله تعالی عليه» در كتاب اسرار الصلوة، سفارش كرده اند كه فرمايشات ملااحمد و ملامهدى نراقى را بخوانيد. كتاب هاى اخلاقى به خصوص آنهايى كه روايات معصومين(علیهم السلام) را آورده اند خيلى مفيدند و خوب است گه گاهی مطالعه شوند کتاب «شرح حدیث جنود عقل و جهل» از حضرت امام خمینی«رضوان الله تعالی عليه» بسیار ارزنده است. قرآن خواندن به قصد بيدارشدن قلب نيز تأثير خوبی دارد. البته بهتر است قرآن را با آهنگ بسيار لطيف و زيبا و حزين تلاوت كرد، به گونه اى كه گوش بشنود و قلب انسان از جانب گوش تحت تأثير واقع شود. در خود قرآن آمده است كه آن را با ترتيل بخوانيد، نه تند تند، نه خيلى با فاصله، در روايت آمده است كه قرآن را به صورتى نخوانيد كه مانند ريگ هاى وسط بيابان پخش باشد. قرآن را منظم و پشت سرهم و با آهنگ بخوانيد تا قلبتان زنده بماند.
نحوه ی حضور انسان در قيامت
در اينجا اين نكته را يادآورى مى كنم كه عزیزان متوجه باشند انسان با قلبش به قيامت مى رود نه با علوم حصولی که آموخته است و نه با فنّ و حرفه ای که به دست آورده. ملاحظه کرده اید وقتی ترس شدیدی دارید اطلاعات تان را از ياد مى برید، حتى بعضى ها در این حالت اسم خودشان را هم فراموش مى كنند. اين مربوط به ترس های مربوط به اين دنيا است چه رسد