صفحه ٦٢

طبق برنامه، ساختمانى را طراحى كند نگاه درستی نسبت به همه ی ابعاد آن ساختمان دارد و نگاه او قابل مقايسه با كسى نيست كه فقط ظاهر ساختمان را مى بيند و اگر چنین کسی از قسمت هايى از آن ساختمان بيش از حد خوشش آمد، تحليلى مطابق نگاه تك بُعدى خودش ارائه مى دهد. حال با توجه به نگاه همه جانبه ی امام معصوم به عالم، انسان بايد متوجه باشد در مواجهه با كلام امام معصوم(علیه السلام) چه كسى او را مورد خطاب قرار داده است. تأکید بنده بر این اساس است که توجه داشته باشيد سخنان امام معصوم(علیه السلام) همه ی حقيقت است و جايگزينى براى اين سخنان نداريم، حال با توجه به اين اصل إن شاءالله  بتوانيم از رهنمودهای امام استفاده کنیم و به درستى زندگى نمایيم.
  
  جايگاه تقوی
  حضرت فرمودند: «فَاِنّى اوُصيكَ بِتَقْوَى اللّه ِ اَىْ بُنَىَّ و لُزُومِ اَمْرِهِ»: اى فرزندم! من تو را به تقوای الهی و پیروی از دستورات او سفارش مى كنم. «تقوا» یعنی حالتی که انسان به کمک آن حالت، عنان هوس خود را بگيرد تا هرجا هوس هایش خواست، او را نبرد و از خدا بترسد که با نافرمانیِ او، مورد غضب الهی قرار نگیرد. بدین لحاظ رهاشدن از جذبات دنيا و راحتى در آن، به تقوا است. 
  در اينجا دو موضوع مطرح مى شود: یکی این که آيا ما تقوا را مى شناسيم؟ و دیگر آن که اگر تقوا را مى شناسيم آيا جايگاه آن را در زندگی خود مى دانيم؟ به بيان ديگر، آيا مى دانيم كه تأثير تقوا در كلّ حيات چيست؟ به عنوان مثال، بسيارى از ما راست گويى را خوب مى دانيم و در نتیجه دروغ نمى گوييم، امّا همه ی ما نمى دانيم كه جایگاه راست گفتن در هستی کجا است و چرا گفته می شود رمز حياتِ صحيح راست گفتن است. عموم شما روزه مى گيريد و معنى تقوا را هم مى دانيد اما معلوم نیست همه ی ما جایگاه روزه و تقوا را در زندگى خود درست بدانیم. به همين جهت هم نمی توانیم به حقیقت روزه نزدیک شویم و به روزه ی خواص نایل گردیم. كسى كه راست مى گويد تا آبرويش نرود فرق دارد با كسى كه راست مى گويد چون مى داند راست گفتن باعث تبديل شدن انسانيت مادونِ او به انسانيت اعلا است. هر دو راست گفته اند اما راست گفتن اولى از ترس مردم است و راست گفتن دومى از پايگاه تقوا.