و از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) منقول است كه فرمود: «زياد سخن نگوئيد به غير ذكر خدا؛ زيرا كه كلام به غير ذكر خدا قساوت قلب مى آورد. همانا دورترين مردم از خدا قلبِ با قساوت است».(24)
حضرت امام خمینی«رضوان الله تعالی عليه» در ادامه می فرمایند:
و «هَذَر» و هذيان از جنود جهل و ابليس و از فطريات محجوبه است . سكوت از باطل و لغو و خوددارى از هذيان و هذر اعانت كند انسان را بر تفكّر و اشتغال به باطن، و معين او شود در تصفيه و تنزيه از كدورات، و او را به مبدأ كمال- كه مورد عشق فطرت است- نزديك كند، و خار طريق را از ميان بردارد، از اين جهت «صمت» از لوازم فطرت مخموره و از جنود عقل و رحمان است. و هذيان و هَذَر و لغو و باطل كه انسان را از كمال مطلق دور كند، و به طبيعت و احكام آن نزديك كند، مورد تنفّر فطرت است، و واسطه ی احتجاب آن از مبدأ كمال است. و چون نفس از فطرت اصليه ی خود محتجب شود، و به طبيعت و آمال آن پيوسته گردد، در اين حالِ احتجاب، حبّ كاذب پيدا كند به لغو و باطل، چون اشتهاء كاذبى كه مريض به طعام مضرّ پيدا كند. و چون از احتجاب بيرون آيد مى فهمد كه آنچه مورد علاقه ی طبيعيّه در اين حال بوده، مورد تنفّر فطرت است، و آنچه را از ذكر و فكر و صمت و خلوت، مورد تنفّر بوده، محبوب فطرت است.(25)
ملاحظه فرمودید چرا بنده عرض کردم دستور حضرت به فرزندشان یک دستور عادی نیست و می تواند زندگی ما را از ورطه ی هلاکت نجات دهد. اين یکی از تبعات تمدن غرب است كه به عنوان بيماري، ما را گرفتار عجله و شتاب کرده و عملاً انسان ها را پر حرف و شتاب زده نموده است. يك انسان با وقار را که سکوت او بر سخن گفتن اش غلبه کرده، در نظر بگيريد كه چگونه قدم هايش را محكم و متين برمى دارد و راه مى رود. حالا همان فرد را پشت فرمان اتومبيل بنشانيد، ملاحظه كنيد چگونه رانندگى مى كند، عموماً دچار شتابزدگى مى شوند چون ماشين سواری اختراع شده تا انسان از سرعت طبيعى فراتر رود. اين ناشى از تمدن فعلى
فرزندم این چنین باید بود ج1
بركات ياد معاد