معارف بوک

است وقتی انسان به مقامى برسد كه در گهواره ی پر رحمت خالق حكيم، آن گونه كه او دوست دارد، زندگى كند. دنيا فقط از اين زاويه، زيبا و واقعى است! وگرنه آن هايى كه نفهميدند زندگی در دنیا یعنی چه و غافل شدند که تمام حيات ما در دست خداست، به چنان اضطراب ها و بدبختى ها و حرص ها و فلاكت هایى دچارند که شما ملاحظه می کنید. 
  دوباره عبارت قبلى حضرت را مرور مى كنيم که می فرمایند: «وَ اَنَّ الْمُبْتَلِىَ هُوَ الْمُعافى» آن كه امتحان مى كند و بلا مى فرستد همان كسى است كه عافيت مى بخشد. حال با توجه به این امر اگر ناگهان متوجه شديد ضررى به شما رسيده است چه مى كنيد؟ آيا يادتان مانده است كه اين بلا از جانب همان كسى است كه عافيت مى دهد؟ اگر چنين ديدى پیدا کردید، دنيا را مثل امام الموحدین(علیه السلام) ديده ايد در دل بلاها عافیت ها را پیدا می کنید، امّا اگر ديدتان اين نباشد در روبه رو شدن با هر بلایی احساس شكست مى كنيد. 
  یکی از مشکلات یهود که در قرآن به آن اشاره شده همین است که نمی تواند ماوراء مرگ، به حیاتی بالاتر نظر کند و در همین راستا عموماً زندگى شان را در دنیا خلاصه کرده اند و به همین جهت كوچك ترين ضرر آن ها را از پا درمى آورد. اين كه معروف شده در توصیف بی قراری های افراد می گویند مثل آن است که: «جهودها خون ديده اند» نشان دهنده ی انفعال شديد آن ها در برابر هرگونه مصيبتى است که به دنیای آن ها وارد می شود. به نبرد ميان اسرائيل و شيعيان لبنان دقت كنيد. با این که تعداد شهداى ملّت مسلمان لبنان بيش از كشته هاى صهیونیست ها بود امّا با كشته شدن يك صهیونیست، انگار همه ی اسرائيل مى لرزید، اين نشان دهنده ی انفعال شديد آن ها در برابر هرگونه مصيبتى است که به دنیای آن ها وارد  شود. ممكن است بفرمائید: «ما مى ميريم آن ها هم مى ميرند.» امّا بحمدالله ما در افق جان خود متوجه ایم به آن معنا نمى ميريم که یهود می پندارند، در ديد ما مرگ به معنای از دست دادن همه چیز نیست در حالى كه آنچه باعث از پا درآمدن يهوديان مى شود همان روحيه اى است كه نمى توانند بميرند. چون نمى فهمد همان كه بلا و مرگ مى دهد، همان است كه عافيت مى دهد و لذا نمى توانند ضررهای دنيايى را تحمل كنند و اساساً متوجه نيستند ضرر و سختى از جانب همان کسی آمده است كه عافيت از جانب او مى آيد و لذا تصور ضرر آن ها را از پاى درمى آورد و قرآن بر همین اساس مى فرمايد: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِيَاء لِلَّهِ مِن