معارف بوک

فرزندم! بدان كه بهترين چيزی كه از پند من بايد فراگيرى، پرهيزگارى در راه خدا است، و اکتفا كردن به آنچه خداوند بر تو واجب گردانيده است، و فرا گرفتن آنچه نياكان تو و نيكان خاندانت بر آن بوده اند. زیرا آنان نيز مانند تو هرگز از مراقبت خویش دست برنداشتند، و هرچه را در اثر تفكر و ژرف انديشى باز شناختند، به كار بستند، و از انجام هرچه بيرون از وظيفه بود خوددارى كردند. و اگر نفس تو پذيرفتن چنين نتواند، و خواهد چنانكه آنان دانستند بداند، پس بكوش تا جستجوى تو از روى دريافتن و دانستن باشد نه به شبهه ها در افتادن و جدال را بالا بردن  ، نه اين كه در گرداب شبهات و غرقه گشتن در ورطه ی مجادله ها و دشمنی ها وارد شوی. و پيش از قدم گذاردن در اين راه ابتدا از خداى خود يارى بجوي و براى توفيق خود روى به او آور و از آن چه تو را به شبهه دچار سازد يا به گمراهى ات دراندازد، پرهیز کن. پس چون يقين كردى دلت صفا و جلا یافته و خاضعانه پذیرای حقیقت شده و افکارت از پریشانی و آشفتگی در آمده بر چیز واحدی تمرکز یافته، بنگر در آنچه برايت روشن ساختم. و اگر چنانچه در این مسیر، مطلوب خود را نیافتی و به آسودگیِ فکر و خیال نرسیدی، یقین کن که راه را به خطا برده ای و به ورطه ی سیاهی و تباهی کشیده شده  ای. و طالب راستین، محال است دچار انحراف و خطا شود یا به وادی التقاط و سرگشتگی بیفتد. در اين حال - که گرفتار خطا شده ای- سکون، بهتر از حرکت است و متوقف شدن بهتر از رفتن.
  حضرت فرمودند فرزندم! بيشترين چيزى كه دوست دارم از وصيتم به كارگيرى آن است كه اولاً: تقواى الهى داشته باشى و حريم امن الهى را بشناسى و جز حق، چيزى را در منزلگاه جانت قرار ندهى. ثانياً: زندگى ات را بر محور وظايف الهی ات بنا كنى. زیرا آنچه وظيفه ی ما در این دنیا نيست، نوعی غفلت و سرگرمى خواهد بود و در آن صورت زندگى را به چیزی غير از اهدافی که برای آن خلق شده ایم وارد می کنیم که در واقع دویدن در بيراهه ها است. ثالثاً: آنچه را بر نیکان و صالحان خانواده ات گذشته است برگير. خوبى ها را از تجربه ی نيكان دريافت کن و سرمايه ی خوب گذشتگان را بازي نپندار و به راحتى از آن مگذر و بنگر که چگونه آن ها هرگز دست از مراقبت خویش برنداشتند و مانند تو اهل تأمل و اندیشه بودند.