معارف بوک

 بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظِيمِ الْمَوْرِد»(18)  علی(علیه السلام) را در حالى ديدم كه شب، پرده هاى خود را افكنده بود، و در محراب ايستاده، محاسن را به دست گرفته، چون مارْگزيده به خود مى پيچيد، و محزون مى گريست و مى گفت: اى دنيا! اى دنيا! از من دور شو، آيا براى من خودنمايى مى كنى؟ يا شيفته ی من شده اى تا روزى در دل من جاى گيرى؟ هرگز مبادا، غير مرا بفريب كه مرا در تو هيچ نيازى نيست، تو را سه طلاقه كرده ام، تا بازگشتى نباشد، دوران زندگانى تو كوتاه، ارزش تو اندك، و آرزوى تو پست است. آه از توشه ی اندك، و درازى راه، و دورى منزل، و عظمت روز قيامت! حضرت(علیه السلام) با توجه به چنین بصیرتی به فرزند خود تذكر مى دهند كه رفاه، انسانيت انسان را از او می گیرد. اگر دقت كنيد متوجه مى شويد كه آنچه امروزه بيش از فقر، باعث از پا درآوردن ملّت ما مى شود، رفاه زدگى است، بشر امروز آنچنان زندگى خود را به امور رفاهى گره زده  است كه اگر دين خدا این رفاه را تأمين نكند از دین خدا نیز روگردان مى شود، چه رسد به انقلاب اسلامی. اگر عده اى انقلاب را به خاطر سختى هايش دوست ندارند پس در انقلاب امام زمان(عج) چه حالى خواهند داشت؟ در روايات آمده است كه آن موقع، مؤمنين در خون و عرق، دست و پا مى زنند.
  إن شاءاللّه  خدا به ما كمك كند تا بتوانيم تذكرات امام الموحدين(علیه السلام) را -كه رمز صحيح زيستن در حيات زمينى است- بفهميم و به آن ها عمل كنيم. و بفهميم كه سختى در راه خدا به خودی خود، انسان ساز است و به قول معروف: «انسان در مزرعه ی سختى و زير پرتو خورشيد ايمان به ثمر مى رسد.» چرا كه به تعبير اميرالمؤمنين(علیه السلام)، انبياء براى ايجاد يك انقلاب درونى (اثاره) و زير و روكردن درون انسان ها آمدند، زيرا در نهان افراد، اسرار ارزشمندى مخفى است كه بايد شكوفا شود و اين با روحيه ی رفاه هرگز ممكن نيست. باید با استقبال از سختی ها و به کمک صبر، آن اَسرار را به فعلیت رساند زیرا كمتر موضوعى را در قرآن مى توان یافت كه مانند «صبر» تكرار و مورد تاكید قرار گرفته باشد. تاریخ مردان بزرگ گواهى مى دهد كه یكى از عوامل مهم یا مهم ترین عامل پیروزى آنان استقامت و شكیبایى بوده است، افرادى كه از این صفت بى بهره اند در گرفتاری ها بسیار زود از پا در مى آیند و مى توان گفت نقشى را كه