را با اسلحه ها بخواهد تأمين كند، سرعت سقوطش بيشتر مى شود. آن نوع بصيرت كه منشأ تمدن سازى آينده مى شود نياز اساسى همه ى ما است. اگر دوستان نتوانند نگاه به تمدن اسلامى را به دست بياورند از اسلام آن طور كه شايسته است استفاده نكرده اند، اسلامِ واقعى «عَلَي بصيرةٍ» اين جاست. امام حسين (ع) ظهر عاشورا به خانواده شان مى گويند: چيزى نمى گذرد كه شما از اين فشارها آزاد مى شويد و با عزّت به موطن خود بر مى گرديد. «1» اين آدم كه قواعد هستى را از اسلام گرفته، نمى ترسد كه نكند افق آينده، او را و حركت فرهنگى او را مضمحل كند، بلكه مطمئن است سرنوشت يزيد در سنت الهى، اضمحلال است. هر چند كه يزيد با عصا بر لب هاى مبارك حضرت اباعبدالله (ع) بزند و وَحى و نبوت رسول خدا (ص) را انكار كند و خود را پيروز آن معركه به حساب آورد.
نگاهى كه صهيونيسم خبرى سعى دارد به مردم جهان القاء كند اين است كه فعلًا چون چنين قدرت هايى حاكم اند پس براى هميشه حاكم خواهند بود، خيلى زود بايد اين فريب را فهميد، توجه به قدرت تمدن سازى اسلام، هوشيارى كافى را به انسان مى دهد كه گرفتار چنين حيله هاى تبليغاتى نشود.
شدت و ضعف يك تمدن در زندگى سازبودنِ آن
سؤال: آيا «زندگى سازبودن و جواب گويى به تمام ابعاد بشر» در طول تاريخ توسط مكاتب الهى با شدت و ضعف همراه بوده است؟ به اين معنى كه آيا يهوديت و مسيحيت كه در جاى خود و در مقطع تاريخى مربوط به خود، به همه ى ابعاد انسان جواب مى دهد، تفاوتشان نسبت به اسلام در عدم شدتى است كه از نظر توحيد در اسلام هست يا تفاوت ها در چيز ديگرى است؟
جواب: مسلّم اديان الهى در يك مرحله از تاريخ بشر زندگى ساز بوده اند، اما وقتى بشر به مرحله ى جديدى از سير تاريخى خود رسيد، احساس مى كند خلأهايى در وجود او هست كه پيروى از دين قبلى آن ها را جواب نمى دهد و لذا راه درست اين است كه متوجه شود همان