مى كَند و اگر در بين كوه ها فريادى بكشد، صخره هاى كوه ها در هم شكسته و از هم مى پاشد.» «1»
شما در اين دو روايت مى بينيد وقتى معادلات طورى شد كه شرايط ظهور آن حضرت فراهم گشت نه تنها قدرت هاى فكرى چند برابر مى شود، «2» قدرت انسان هايى هم كه در راستاى تغيير معادلات جهان قدم برمى دارند، بسيار زياد مى شود، نمونه ى آن را در دفاع مقدس هشت ساله ملاحظه فرموديد كه چگونه از جوانان معمولى امثال شهيد خرازى ها و شهيد همت ها پديد آمدند كه با فكر و عمل خود دنياى استكبار جهانى را حيران نمودند، چون وقتى انسان ها وارد اردوگاهى شدند كه نظر به ظهور حضرت مهدى (عج) دارد همه ى استعدادها به ثمر نهايى خود نزديك مى شوند. حضرت اباعبدالله (ع) به اميد ظهور مهدى (عج) اين چنين قدرتمندانه و با اميد در كربلا شمشير مى زند، همان طور كه حضرت ابوالفضل (ع) همه ى عظمت هايش را در ارادت به حضرت اباعبدالله (ع) به دست آورد. حضرت ابوالفضل (ع) فهميد امام زمان يعنى چه و چگونه مى تواند با فانى شدن در او خود را احيا كند. اگر حضرت زهرا (عليها السلام) و پيرو آن حضرت زينب (عليها السلام) منظر نمايش اين همه شكوه شدند چون دفاع از امام زمان خود را براى نمايش بندگى انتخاب كردند، همه يك نكته ى مهم را فهميدند و آن اين كه خود را وارد اردوگاه ارادتمندى به امام زمانشان بكنند. عظمت و شكوه اين انقلاب نيز در همين نكته نهفته است كه انقلابى است در مسير ارادتمندى به امام زمان «روحى لتراب مقدمه فدا».
ناكامى در كامروايى افراطى
سؤال: شما در جلسات گذشته فرموديد: «تمدنى كه زندگى ساز نباشد و تمام ابعاد انسان ها را جواب ندهد، پس از مدتى حتى نفس امّاره ى انسان ها هم نسبت به آن تمدن احساس سرخوردگى مى كند» حال سؤال ما اين است كه چگونه مى توان پذيرفت تمدنى كه بر اساس ارضاى نفس امّاره به وجود آمده پس از مدتى نفس امّاره را هم ارضاء نمى كند، در حالى كه