بخش چهارم
اعْمَلُوا، رَحِمَکُمُ اللهُ، عَلَى أَعْلاَمٍ بَیِّنَةٍ، فَالطَّرِیقُ نَهْجٌ یَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلاَمِ، وَ أَنْتُمْ فِی دَارِ مُسْتَعْتَبٍ عَلَى مَهَلٍ وَ فَرَاغٍ؛ وَ الصُّحُفُ مَنْشُورَةٌ، وَ الأَقْلاَمُ جَارِیَةٌ، وَ الأَبْدَانُ صَحِیحَةٌ، وَ الأَلْسُنُ مُطْلَقَةٌ، وَ التَّوْبَةُ مَسْمُوعَةٌ، وَ الأَعْمَالُ مَقْبُولَةٌ.
ترجمه
به عمل بپردازید، خدا شما را رحمت کند! و باید اعمال شما بر طبق نشانه هاى روشن (کتاب خدا و سنّت معصومین علیهم السلام) باشد؛ راه، روشن است وشما را به خانه امن و امان (بهشت و سعادت جاویدان) دعوت مى کند. شما در سرایى هستید که مى توانید از خطاهاى خود (در پیشگاه خداوند) عذرخواهى کرده و رضایت او را جلب کنید و مهلت کافى و فراغت خاطر دارید؛ پرونده هاى اعمال گشوده و قلم ها آماده نوشتن است؛ بدن هاى شما سالم و زبان هایتان آزاد است؛ توبه پذیرفته مى شود و اعمال مقبول مى گردد.
شرح و تفسیر
تا مى توانید عمل کنید!
امام (علیه السلام) در آخرین بخش این خطبه، به نتیجه گیرى عملى و اخلاقى مى پردازد و طىّ بیانى کوتاه و بسیار پرمحتوا، تذکّراتى بسیار آموزنده بیان مى فرماید.
نخست مى گوید: «به عمل بپردازید، خدا شما را رحمت کند!»؛ (إِعْمَلَوُا، رَحِمَکُمُ اللهُ).