صفحه ٥٩

بخش سوم
نَحْنُ أَهْلَ الْبَیْتِ مِنْهَا بِمَنْجَاةٍ، وَ لَسْنَافِیهَا بِدُعَاةٍ، ثُمَّ یُفَرِّجُهَا اللّهُ عَنْکُمْ کَتَفْرِیجِ الْأَدِیمِ: بِمَنْ یَسُومُهُمْ خَسْفآ، وَ یَسُوقُهُمْ عُنْفآ، وَیَسْقِیهِمْ بِکَأْسٍ مُصَبَّرَةٍ لا یَعْطِیهِمْ إِلاَّ السَّیْفَ، وَ لا یُحْلِسُهُمْ إِلاَّ الْخَوْفَ، فَعِنْدَ ذلِکَ تَوَدُّ قُرَیْشٌ ـ بِالدُّنْیَا وَ مَا فِیهَا ـ لَوْ یَرَوْنَنی مَقَامآ وَاحِدآ، وَ لَوْ قَدْرَ جَزْرِ جَزُورٍ، لِأَقَبْلَ مِنْهُمْ مَا أَطْلُبُ الْیَومَ بَعْضَهُ فَلا یُعْطُونِیهِ!
ترجمه
هنگامى که آن فتنه هاى کور و تاریک و ظلمانى روى آوَرَد، ما اهل بیت از آن برکناریم و در آن زمان دعوت به حکومت نمى کنیم؛ (این فتنه ها همچنان ادامه نمى یابد) و بعد از مدّتى خداوند آن ها را از شما جدا مى سازد؛ همچون جدا کردن پوست از گوشت! این کار به وسیله کسانى انجام مى شود که ذلّت را بر آن ها تحمیل مى کنند و آن ها را (به سوى مرگ و نیستى) مى رانند و جام تلخ بلا را در کامشان فرو مى ریزند؛ جز ضربه شمشیر، چیزى به آن ها نمى دهند و جز لباس ترس و وحشت بر آن ها نمى پوشانند! در آن زمان، قریش دوست دارد دنیا وآنچه را که در دنیاست از دست بدهد، تا یک بار دیگر مرا ببیند (و رهبرى مرا بپذیرد) هر چند زمان آن کوتاه باشد، به اندازه کشتن شترى، تا چیزى را از آن ها بپذیرم که امروز کمى از آن را مى خواهم و آن ها نمى دهند.

شرح و تفسیر
انتقام شدید الهى از بنى امیّه

امام (علیه السلام) در قسمت پایانى این خطبه، خبرهاى تازه اى از حوادث تلخ و شیرین