معارف بوک

بخش هفتم
و منها فى ذکر النبیّ صلى الله علیه و آله
قَدْ حَقَّرَ الدُّنْیَا وَ صَغَّرَهَا، وَ أَهْوَنَ بِهَا وَ هَوَّنَهَا، وَ عَلِمَ أَنَّ اللهَ زَوَاهَا، عَنْهُ آخْتِیَارآ، وَ بَسَطَهَا لِغَیْرِهِ آحْتِقَارآ، فَأَعْرَضَ عَنِ الدُّنْیَا بِقَلْبِهِ، وَ أَمَاتَ ذِکْرَهَا عَنْ نَفْسِهِ، وَ أَحَبَّ أَنْ تَغِیبَ زِینَتُهَا عَنْ عَیْنِهِ، لِکَیْلا یَتَّخِذَ مِنْهَا رِیَاشآ، أَوْ یَرْجُوَفِیهَا مَقَامآ. بَلَّغَ عَنْ رَبِّهِ مُعْذِرآ، وَ نَصَحَ لِأُمَّتِهِ مُنْذِرآ، وَدَعَاَ إِلَى الْجَنَّةِ مُبَشِّرآ، وَ خَوَّفَ مِنَ النَّارِ مُحَذِّرآ.
ترجمه
بخش دیگرى از این خطبه، که درباره پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) سخن مى گوید:
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) دنیا را بسیار حقیر و کوچک مى شمرد و آن را خوار وبى مقدار مى دانست، و در دیدگاه دیگران نیز تحقیرش مى کرد، او مى دانست که خداوند براى احترام و گرامى داشت وى، دنیا را از او گرفته و به دلیل حقارت دنیا، آن را براى دیگران گسترده ساخته است! (و به این ترتیب، پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله)) با قلب و روح خود از دنیا روى گردان شد و یاد آن را براى همیشه در دل خود میراند، و دوست مى داشت که زینت هاى آن از پیش چشمش پنهان و دور شود، تا از آن لباس فاخرى تهیّه نکند، و یا اقامت در آن را آرزو ننماید. او در تبلیغ احکام الهى به بندگان براى قطع عذر و اتمام حجّت اصرار ورزید، و امّت خویش را از عذاب خدا بیم داد و نصیحت کرد، آن ها را به سوى بهشت دعوت فرمود و بشارت داد و از آتش دوزخ برحذر داشت.